Αυγά μαύρα

Αρχείο Παίχτηκε από 21/11/2018 έως 18/04/2019
στο Θεατρική σκηνή Αντώνη Αντωνίου

6ος χρόνος παραστάσεων
Διάρκεια: 85΄ χωρίς διάλειμμα
Συγγραφέας: Διονύση Χαριτόπουλου
Σκηνοθέτης: Νίκου Κασαπάκη
Ερμηνεύουν: Νατάσα Ασίκη, Αντώνης Αντωνίου

Περιγραφή

Η «ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ» του Αντώνη Αντωνίου θα παρουσιάσει για 6η χρονιά το έργο του Διονύση Χαριτόπουλου ΑΥΓΑ ΜΑΥΡΑ. Δύο αδέλφια χωρίζονται βίαια μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες του εμφύλιου πολέμου.

Περισσότερα

Σήμερα συναντιούνται προσπαθώντας να κλείσουν τα κενά που δημιουργήθηκαν, ψάχνοντας να βρουν τις μνήμες και τα συναισθήματα τους που χάθηκαν για πάντα.

Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνίου και σκηνικά Νίκου Κασαπάκη.
Τα μουσικά θέματα που ακούγονται στο έργο είναι από μουσικές της Ελένης Καραϊνδρου.

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. "ΑΥΓΆ ΜΑΥΡΑ"

    Αυγά μαύρα και όχι κόκκινα....γιατί η ψυχή τους είναι μαύρη, πονεμένη, ρημαγμένη, στοιχειωμένη από το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορική μαρτυρία, βίωμα δύο αδελφών που ξανασυστήνονται, προσπαθούν να βρουν τις ισορροπίες τους, να ψάξουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας διότι ο πόλεμος και η ορφάνια τούς άρπαξε βίαια τις χαρές της ζωής και τους στιγμάτισε βάναυσα. Τόπος συνάντησης η παλιά, λουστραρισμένη τραπεζαρία του σαλονιού όπου εκεί δίνεται καθημερινά ένας αγώνας υπαρξιακός για να απαλλαγούν από τις ενοχές τους, να αποτινάξουν τις άσχημες μνήμες τους, να βρουν απαντήσεις, ηρεμία και γαλήνη στη σημερινή καθημερινότητά τους.
    Ο συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος φωτίζει μια μεγάλη ιστορική, μελανή περίοδο της Ελλάδας με τρόπο απλό, λιτό, γεμάτο συναίσθημα και αλήθεια που μοιάζει σαν αυτές τις ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί οι παππούδες μας!! Δυστυχώς όμως η Ελλάδα του τότε δεν διαφέρει και τόσο από την Ελλάδα του σήμερα...."Τώρα που έχει αλλάξει ο κόσμος, άλλαξε πολύ η κοινωνία και όλοι ευχόμαστε να μην ξαναγίνει τέτοιο κακό."
    Όσο αφορά τους δύο πρωταγωνιστές, τα λόγια είναι περιττά.....μιλάει μόνο η τέχνη τους!! Δύο ηθοποιοί με ήθος, ευγένεια, εκφραστικότητα, γνησιότητα και άψογη υποκριτική δεινότητα σε γοητεύουν, σε παρασύρουν, σε συγκινούν!!!
    Ο κύριος Αντώνης Αντωνίου έχοντας σκηνοθετήσει το έργο, δίνει έμφαση στο λόγο, στην ουσία, στην αλήθεια....οι αφηγήσεις του παραστατικές και ζωντανές, η ερμηνεία του απόλυτα αυθεντική κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και δικαίως πρόκειται για έναν "ακάματο εργάτη" του θεάτρου!!!! Στο πλευρό του, η συγκλονιστική κυρία Νατάσσα Ασίκη που συγκεντρώνει όλο τον πόνο και τη θλίψη στα μάτια της... σ' ένα ειλικρινές αθώο βλέμμα μικρού παιδιού που προσμονεί να βρει απαντήσεις για τη χαμένη παιδική της ηλικία, που συγκινείται από τις αφηγήσεις του αδελφού της, που αναζητά τη λύτρωση από τη μοναξιά της!!
    Η μουσική της Ελένης Καραΐνδρου χρωματίζει τη συναισθηματική φόρτιση της παράστασης....αποκορύφωμα το σπαρακτικό φινάλε, τον τελευταίο αποχαιρετισμό τους....."Μην τους φοβάσαι, Σπύρο....!!" Γιατί κάπου πρέπει να υπάρχει μια μικρή ηλιαχτίδα, μια ελπίδα στο δρόμο μας αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι να τη δούμε.......Και η παράσταση τελειώνει, το κοινό ξεσπά σε χειροκρότημα εκτενές, δυνατό, υποκλίνονται και μας ευχαριστούν.....Ωωωωω....Εμείς σας ευχαριστούμε.....Εσείς είστε το θέατρο....εμείς υποκλινόμαστε στο συναίσθημα και στην αλήθεια της τέχνης σας!!!!!!!!!

  2. Μια καταπληκτική παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες τόσο του κου Αντωνίου όσο και της κας Ασίκη. Αφηγείται την ιστορία δυο αδερφιών που προσπαθούν να βρουν την ταυτότητα τους, εγκλωβισμένοι σε ένα "δωμάτιο" έρχονται αντιμέτωποι με την σκληρη πραγματικότητα, και τα δύσκολα παιδικά τους χρόνια, μέσα από την αφήγηση τους ζωντανεύει η εποχή του ΄40 με τον ανταρτοπόλεμο και τον διχασμό. Μέσα από το κείμενο του κου Χαριτόπουλου οι ήρωες, το αγόρι αναβιώνει τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και το κορίτσι μέσα από την αφήγηση του προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της και να γνωρίσει τους γονείς της που σκοτώθηκαν τότε. Μια παράσταση που αξίζει να δείτε.

  3. Μια απο τις καλυτερες παραστασεις της χρονιας!Συγκινηση,πικρα και ελπιδα αλληλενδετα.Ο κ.Αντωνιου εξαιρετικος!Κερδιζει ακομη και καποιες κυριες που νομιζουν οτι θα το δουν να παιζει κατι αναλογο με τις "μουρμουρες"που παιζει στη τηλεοραση και χασκογελουσαν!Η κ.Ασικη θεατρινα μοναδικη που συγκινει.Υπεροχη μουσικη!Σας ευχαριστω!