Κοιμώμενος Χαλεπάς, ο σαλός άγιος

Αρχείο Παίχτηκε από 12/03/2025 έως 02/04/2025
στο 104
Διάρκεια: 75 λεπτά ( χωρίς διάλειμμα )
Σκηνοθέτης: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Σκηνογραφία: Μιχάλης Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Μουσική σύνθεση: Άγγελος Ανδρεόπουλος
Ερμηνεύουν: Γιώργης Κοντοπόδης

Περιγραφή

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς υπήρξε ένας απ τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες, έργα του οποίου θαυμάζονται και αποτελούν, παγκοσμίως, αντικείμενο μελέτης μέχρι και σήμερα.

Περισσότερα

Η ζωή του... απλά μυθιστορηματική. Σαν βγαλμένη απο ταινία τρόμου, μα με με happy ending.

Τα πρώτα χρόνια στην Τήνο, οι σπουδές στο εξωτερικό, τα δημιουργικά χρόνια στην Αθήνα του 1800, οι βραβεύσεις, η παγκόσμια αναγνώριση... μα και ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας για 14 χρόνια, η απομόνωση και η αυστηρή επίβλεψη της μητέρας του, ο μεγάλος του έρωτας που έμελε να χαράξει όλη του τη ζωή... μοναξιά... πόνος... στέρηση ... μερικές απ τις λέξεις που συνθέτουν τη ζωή του ανθρώπου αυτού.

Με εφαλτήριο το κελί του, στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας, η παράσταση του έργου του Άγγελου Ανδρεόπουλου, σε σκηνοθεσια Αλέξανδρου Λιακόπουλου, μας ταξιδεύει σε όλους τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του Ιωάννη ή... Γιαννούλη ( όπως τον αποκαλούσε χαιδευτικά η μητέρα του) και μας δίνει το μέγεθος της ευφυίας αλλά και του πόνου, τόσο του ίδιου όσο και όλων των καλλιτεχνών που, ανα τους αιώνες, χαρακτηρίστηκαν Σαλεμένοι ( Σαλοί ) αλλά παρέμειναν και παραμένουν χαραγμένοι στη συνείδηση και τη μνήμη μας.

 

Μια παράσταση, οχι βιογραφική, μα καθαρά ψυχολογική, για όλους εκείνους τους ανθρώπους, που η εποχή, που έζησαν, δεν τους επέτρεψε να χαμογελάσουν, μα εκείνοι συνέχισαν να πιστεύουν και να δημιουργούν... μέχρι τη στιγμή που άγγιξαν το Θείο...και δε θαμπώθηκαν...μα είδαν... και διαρκώς υπάρχουν, για να μας θυμίζουν μια φράση...

...΄΄ποτέ δεν είναι αργά΄΄...

 

Φωτογραφίες : Πάρης Διονυσόπουλος

Δημιουργία Τρέηλερ : Θάνος Αγγέλης / Picon Photography

 

 

Φωτογραφίες

Βίντεο

12 ΣΧΟΛΙΑ

  3. Συγκλονιστικός μονόλογος από έναν ηθοποιό που με καθήλωσε με την ερμηνεία του και απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι ένας αληθινός χαμαιλέοντας επί σκηνής. Δεν παρακολούθησα απλά τον πολυτάραχο και πονεμένο βίο αυτού του μεγάλου γλύπτη αλλά τον βίωσα. Ένα έργο που σου αφήνει σημάδι στην ψυχή και γράφτηκε στην θεατρική μου παρακαταθήκη. Συγκλονιστική σκηνοθεσία, κείμενο, ερμηνεία και επιβλητικός φωτισμός. Το συστήνω σε όλους τους θεατρόφιλους! Ευχαριστώ πολύ θεατρομάνια!

  6. Ευχαριστώ για την πρόσκληση, διακρίνω και εγώ αυτό το μοτίβο στις σκηνοθεσίες μονολόγων του κ. Λιακόπουλου. Θα πρέπει να μπει κανένα ριζόχαρτο στις εναλλαγές των φωτισμών πιστεύω,ώστε να είναι πιο ήπια τα φώτα - μόνο η ντισκόμπαλα έλειπε. Με ελάχιστα πιο προσεγμένο μακιγιάζ θα μας μετέφερε εξαρχής στο κλίμα, το οποίο ο πρωταγωνιστής κάνει πάνω από τα ανθρωπίνως δυνατά για να μας μεταδώσει. Είναι συγκλονιστικός ο μονόλογος του και ο σπαραγμός που βγάζει, μια κραυγή αγωνίας μπροστά στο άγνωστο και στο ανείπωτο, του αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια που διασώζει και εξυψώνει αυτή την παράσταση. Το κείμενο είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και αξίζει πραγματικά με μικρές αλλαγές στη σκηνοθεσία να ανέβει και στην γενέτειρα του Γιαννούλη Χαλεπά, την Τήνο, αλλά και στην Κίμωλο, στο Αφεντάκειο Ίδρυμα λόγω της εκτεταμένης αναφοράς στην Κοιμωμένη και στο κομβικό της ρόλο στα έγκατα της ψυχής του σπουδαίου μας γλύπτη. Από το Μάρτιο έως και τον Απρίλιο θα είναι στο θέατρο 104 για 5 παραστάσεις, αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο σας κατά την ταπεινή μου γνώμη.

    • Πολύ καλή παράσταση. Με μια δυνατή ερμηνεία. Ανδρικός μονόλογος. Με ένταση, υπερένταση και με κάποια υπερβολικά ξεσπάσματα, κατά μικρά διαστήματα. Υπέροχη η περιγραφή της δημιουργίας του ταφικου μνημείου. Απαράδεκτο το ηχητικό που έπαιξε στο τέλος. Δεν ήταν καθόλου καλογραμμένο και με δυσκολία μπορούσες να καταλάβεις. Επειγόντως να διορθωθεί διότι ΚΑΤΑΣΤΡΈΦΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.