Περιμένοντας τον Γκοντό

Αρχείο Παίχτηκε από 01/11/2018 έως 21/04/2019
στο Άττις - Νέος χώρος
Συγγραφέας: Σάμιουελ Μπέκετ
Μετάφραση: Θωμάς Συμεωνίδης
Σκηνοθέτης: Σάββας Στρούμπος
Σκηνογραφία: Ηλίας Παπανικολάου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ερμηνεύουν: Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Χρήστος Κοντογεώργης

Περιγραφή

Την Παρασκευή 1η Μαρτίου 2019, μετά το τέλος της παράστασης «Περιμένοντας τον Γκοντό» που παρουσιάζει η Ομάδα Σημείο Μηδέν στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον μεταφραστή του έργου Θωμά Συμεωνίδη και τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο.

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν, μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου παραστάσεων (Μάρτιος – Απρίλιος 2018), παρουσιάζει εκ νέου το έργο του κορυφαίου Ιρλανδού συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ, «Περιμένοντας τον Γκοντό».

Περισσότερα

 

Την Κυριακή 14 Απριλίου μετά το τέλος της παράστασης θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον μεταφραστή του έργου Θωμά Συμεωνίδη και τον σκηνοθέτη της παράστασης Σάββα Στρούμπο

 

«…Έπρεπε ν’ απαλλαγώ απ’ όλα τα δηλητήρια – τη διανοητική ευπρέπεια, τη γνώση, τις βεβαιότητες που απορρέουν απ’ αυτή, την ανάγκη να κυριαρχήσεις πάνω στη ζωή – να βρω την κατάλληλη γλώσσα…». Σάμουελ Μπέκετ*

 

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Η παράστασή μας παίζεται πάνω στα ερείπια του κόσμου, σ’ ένα μέλλον λιγότερο ή περισσότερο κοντινό σε μας, όπου διατηρούνται ανοιχτά όλα τα τραύματα απ’ το παρόν και το παρελθόν της ανθρωπότητας… Αλλά και οι προσδοκίες… Σ’ αυτό το οριακό σημείο ύπαρξης του ανθρώπου, ποιες είναι οι ελάχιστες δυνατές προϋποθέσεις επανεκκίνησης της ζωής, μιας ζωής που ν’ αξίζει να τη ζήσει κανείς; Στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» βρήκαμε δυο πιθανές απαντήσεις κι εκεί στηρίξαμε τη δουλειά μας:

Η προσπάθεια επικοινωνίας και συνύπαρξης με τον Άλλο, μ’ αυτόν που έχουμε απέναντί μας, παρά τα όποια εμπόδια, ακόμα κι όταν αυτά

φαίνονται αξεπέραστα! Αλλά και η προσπάθεια επικοινωνίας με τον Άλλον μέσα μας, μ’ αυτή την άγνωστη και σκοτεινή περιοχή των απωθημένων επιθυμιών και φόβων, των ξεχασμένων αισθήσεων κι ενστίκτων, την περιοχή του ζωώδους και του θεϊκού, εκεί όπου γεννιέται η τρέλα και το όνειρο, το παραλήρημα και ο εφιάλτης.

Αυτό το ταξίδι προσπαθήσαμε να κάνουμε, προς τον Άλλον μέσα μας και προς τον Άλλον έξω, απέναντί μας, μακριά από μας… Αυτό το ταξίδι προσπαθούμε να κάνουμε καθημερινά. Περιμένοντας τι; Τη Λύτρωση της ζωής από τα δεσμά του θανάτου; Τη συνάντηση με το Ανθρώπινο, ως τέλος κάθε εξευτελισμού ανθρώπου από άνθρωπο; Το Τίποτα ή το Περιμένοντας, όπως λέει περιπαικτικά ο Μπέκετ;

Υπάρχει, όμως, άλλος τρόπος να ονειρευτούμε τον χειραφετημένο άνθρωπο, χωρίς να γκρεμίσουμε τα τείχη που χωρίζουν αυτό το «μέσα» από αυτό το «έξω»;

Σάββας Στρούμπος

Κατασκευή σκηνικού χώρου: Χαράλαμπος Τερζόπουλος, Απόστολος Ζερβεδάς
Χειρίστρια φωτός: Θαλασσιά Αντωνοπούλου

Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα
ημιουργία αφίσας: Soul Design
Video & trailer credits: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr

Το έργο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σ. Μπέκετ σε μετάφραση Θωμά Συμεωνίδη θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Νεφέλη

*Πηγή: Επίμετρο του Θωμά Συμεωνίδη (Thomas Symeonidis) στη μετάφραση της "Τελευταίας Τριλογίας" του Σ. Μπέκετ, εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 269)

Με την Υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

Η διανομή τη σεζόν 2017-18 ήταν: Δαυίδ Μαλτέζε, Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος

Φωτογραφίες

Βίντεο

17 ΣΧΟΛΙΑ

  4. Παρακολούθησα την παράσταση της Κυριακής.
    Μπορώ να πω πως αν και προσωπικά δεν με άγγιξε (δεν είναι όλες οι παραστάσεις για όλους) με εξέπληξε ο τρόπος που έπαιζαν οι ηθοποιοί τους ρόλους τους και το πως χρησιμοποιούσαν και το σώμα τους με τις κινήσεις τους αλλά ειδικά της Ασσουάντ με τη φωνή της.Και να μη θες σου κρατάει το βλέμμα σου καθ'όλη την διάρκεια της παράστασης.
    Η παράσταση σχετικά δύσκολη, καλό θα είναι να έχεις διαβάσει σχετικά πριν πας για να μπορέσεις να την καταλάβεις.
    Απλό σκηνικό, τα καθίσματα αρκετά άβολα ειδικά αν κάποιος είναι ψηλός και κάτσει πίσω από την πρώτη σειρά θα έχει πρόβλημα με τα πόδια του.
    Αξίζει πάντως.

  5. Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τη ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ που μου έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο να απολαύσω αυτή την ιδιαίτερου ενδιαφέροντος παράσταση αλλά και να διευρύνω τις γνώσεις μου πάνω στη θεατρική αυτή τεχνική της σωματοποίησης των ρόλων με τη μέθοδο Τερζόπουλου. Ήταν και οι τέσσερις ερμηνευτές καθηλωτικοί και απολαυστικοί αποδίδοντας αυτούς τους δύσκολους ρόλους με μεγάλη επιτυχία.Μια ιδιαίτερα μυσταγωγική παράσταση που υμνούσε την ελπίδα και την προσμονή .

  7. Καταπληκτική παράσταση, ίσως ξενίσει όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τη "μέθοδο Τερζόπουλου", το σωματικό θέατρο, αλλά ακόμα και για αυτούς η εμπειρία φαντάζομαι θα είναι μοναδική. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι μία σκηνοθετικά εξαιρετική αποτύπωση του ιδιαίτερου κειμένου του Μπέκετ, με ασύλληπτα εξοντωτικές ερμηνείες όλων των ηθοποιών, με ιδιαίτερη μνεία στην Έβελυν Ασουάντ η οποία αυτό που κάνει σε όλη τη διάρκεια της παράστασης θεωρώ ότι είναι ασύλληπτο επίτευγμα, δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Συστήνω την παράσταση ανεπιφύλακτα!

  8. Μέσω της Θεατρομανίας μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω μια απαιτητική ,αλλά εξαιρετική, παράσταση καθώς και τέσσερις εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς. Θα επιδιώξω να παρακολουθήσω και άλλη παράσταση στο συγκεκριμένο χώρο και απο τη συγκεκριμένη ομάδα.

  9. Το Περιμένοντας τον Γκοντο είναι μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση. Η φιλοσοφική προσέγγιση του σκηνοθέτη πάνω στους ήρωες είναι ιδιαίτερα εμφανής ,ήρωες που αν και ζούν σε ένα χαοτικο και καταστροφικό κόσμο δεν χάνουν ποτέ την πίστη τους και την αισιοδοξια τους για κάτι καλύτερο είτε έρθει η όχι. Αξιοσημείωτη και η ερμηνευτικη δυνοτητα όλων των ηθοποιών του έργου, οι οποίοι χρησιμοποιούν κάθε σπιθαμη του κορμιου τους για την καλύτερη απόδοση των ρολων τους,συνδυάζοντας την υποκριτική με την σωματική ηθοποιία, μια πολύ δύσκολη τεχνική για εκείνους. Εκπληκτικό έργο, συγχαρητηρια θεατρομανια.

  11. Έχοντας παρακολουθήσει στο παρελθόν αρκετές παραστάσεις του θεάτρου Άττις και της μικρότερης, απέναντι στον ίδιο δρόμο σκηνής, όπου η ¨έδρα¨ της Ομάδας Σημείο Μηδέν, κινήσαμε να δούμε τη φετινή παράσταση του έργου του Σάμουελ Μπέκετ ¨Περιμένοντας τον Γκοντό¨ γεμάτοι προσδοκίες. Προσδοκίες οι οποίες εκπληρώθηκαν στο ακέραιο! Ο Σάββας Στρούμπος έχοντας μελετήσει τις πάμπολλες εκδοχές αυτού του σημαντικού έργου, κατάφερε να δώσει τη δική του, διατηρώντας κυρίως την ταυτότητα του θεάτρου που υπηρετεί. Με τον δικό του τρόπο και τη δική του θεατρική φιλοσοφική προσέγγιση, το παράλογο μιας φαινομενικά ανεξήγητης αναμονής γίνεται το υπαρξιακό ζητούμενο των ηρώων που επιδιώκουν μια ολοκλήρωση(;), μια λύτρωση(;), ένα λόγο να συνεχίσουν να ζουν(;). Τελικά μέσω του άφαντου Γκοντό κερδίζουν ένα επίπεδο επικοινωνίας. Και τελικά όσο και να είναι απαισιόδοξο το μήνυμα της ματαιότητας της αναμονής, υπάρχει μέσα του το ψήγμα της αισιοδοξίας: άνθρωποι που ελπίζουν, που αναμένουν μια εξέλιξη, που επιμένουν. Σίγουρα καλύτερο από το να μην έχει κανείς να περιμένει τίποτα.
    Οι ηθοποιοί υποδύονται τους ρόλους τους με κάθε ίνα του σώματός τους, με μια ακραία σωματική έκφραση. Τα σκηνικά και τα κοστούμια όπως πάντα λιτά κι απέριττα. Όλο το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στη φωνή, την έκφραση, την κίνηση. Καταπληκτικό αποτέλεσμα. Υποκλινόμαστε! Θεατρομάνια, σ' ευχαριστούμε για την πρόσκληση που μας χάρισες!

  12. Εξαιρετικοί οι ηθοποιοί!!!
    Προσωπικά μου φάνηκε κουραστική η παράσταση, αλλά με ενθουσίασαν οι ερμηνείες των τόσο ταλαντούχων ηθοποιών, που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και κράτησαν το ενδιαφέρον όλων μας.

  13. Παράσταση με δυνατά νοήματα που προβληματίζουν. Ιδιαίτερη σκηνοθεσία. Πολύ καλές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς που κατά τη διάρκεια του έργου βρίσκονται συνεχώς επί σκηνής. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση Θεατρομάνια!