Η Αγία Ιωάννα

Υπόθεση :

Είναι η ιστορία της Ζαν ντ’ Αρκ, εθνικής ηρωίδας και προστάτιδας της Γαλλίας. Η αινιγματική μορφή της νεαρής χωριατοπούλας από το Ντομρεμύ, που έσωσε στις αρχές του 15ου αιώνα την Γαλλία από την αγγλική εισβολή, έχει εμπνεύσει  ιστορικούς, ποιητές και καλλιτέχνες. Άραγε  ήταν  πλάσμα προικισμένο με ασυνήθιστες ιδιότητες  ή  όργανο που το χρησιμοποίησαν  απρόσωπες κοινωνικά δυνάμεις, για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους; Ήταν ηρωίδα ή μια τυχαία εξημμένη κεφαλή που την  εξιδανικεύει ο θρύλος; Άκουσε πραγματικά  φωνές  ή έλεγε ψέματα, για να πείσει  πως ήταν επιφορτισμένη με θεία εντολή; Η μοναδική  καλλιτεχνική δικαίωση της ιστορίας της αναμφίβολα ήρθε από τον Ιρλανδό νομπελίστα ρασιοναλιστή, άθρησκο Τζώρτζ Μπέρναρ Σω που στη γραφή του δείχνει να την πιστεύει. Το πιο κορυφαίο έργο του που πρωτοπαίχτηκε το 1923 υποστηρίζει πως οι νέες ιδέες  έρχονται στον κόσμο με συνειδητή εκλογίκευση.

Η ‘’Αγία Ιωάννα’’ αντιπροσωπεύει την ελεύθερη συνείδηση, τις καινούργιες δυνάμεις που θα οδηγούσαν στον καινούργιο κόσμο, ενάντια στις αντιλήψεις του Μεσαίωνα. Ήρθε σε σύγκρουση με τους παλιούς, ισχυρότατους θεσμούς. Έτσι διαγράφεται το ιδεολογικό υπόστρωμα στο κείμενο.  Παρακολουθούμε  τη βάση για την  αντικειμενική στάση του δραματουργού που εμπεριέχει  το ηθικό μεγαλείο. Θεατρικά, το δράμα ξεπερνάει το κοινό μέτρο της δραματουργίας .

Ο συγγραφέας σατιρίζει αλλά δεν διασύρει τα πρόσωπα. Ειρωνεύεται την υποκρισία τους. Ξεσκεπάζει τα ελατήριά τους.  Αγγίζει την ηρωίδα δίχως αισθηματολογία και λυρική διάθεση, με μια οικειότητα που τη φέρνει κοντά μας. Το μεταφυσικό στοιχείο μιλάει τη γλώσσα  του ενστίκτου. Υπάρχει στον χαρακτήρα της κάτι το αγγελικό. Δεν είναι απάνθρωπα ηρωική. Το δραματικό χρονικό του Μπέρναρ Σω μένει πάντα αληθινό, άρτιο, πειστικό και ζωντανό.

Βοηθοί σκηνοθέτη: Γιάννης Πισκιτζής, Ελένη Καταλιακού
Αφίσα: Ideogram/Stratis Zacharellis
Φωτογραφίες: Αντώνης Ναυπλιώτης