Ελένη

"Αιρετική" και βαθιά "αντιπολεμική" η Ελένη του Ευριπίδη, ζωντανεύει θεατρικά, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η γλώσσα και το πνεύμα των μεγάλων τραγικών, μπορούν να είναι οικεία και απόλυτα συνδεδεμένα με τις αναζητήσεις των νέων ανθρώπων. Αρκεί να γίνει στη "δική" τους γλώσσα.

Το κείμενο αποδομεί τον μεγάλο μύθο όλου του Τρωϊκού Κύκλου και τον μεταλλάσσει σε ένα έργο που λάμπουν περισσότερο τα ιλαρά- τα κωμικά -στοιχεία από ότι τα τραγικά.

Με την γλώσσα του κόμικ, την χρήση της μάσκας, την σύγχρονη ενδυματολογική-εικαστική οπτική, κινησιολογία και μουσικότητα, προτείνουμε έναν θεατρικό δρόμο, που η εμπειρία έδειξε, ότι μπορεί πραγματικά να σαγηνεύσει το νέο θεατή. Ένας "θεός" αποφασίζει να φτιάξει ένα πλάσμα όμοιο με μένα και να το βάλει να ζήσει τη ζωή μου με τόσο καταστροφικό τρόπο που στρέφει στο δικό μου πρόσωπο το μίσος ολόκληρου του κόσμου! Κάποια στιγμή το παιχνίδι του copypaste τελειώνει, το πλάσμα εξαφανίζεται και πρέπει εγώ, η αληθινή Ελένη να πείσω για την αθωότητα μου... Και το πιο παράδοξο είναι ότι πρέπει να πείσω ότι  εγώ είμαι "εγώ" και είμαι αληθινή με σάρκα και οστά ακόμα και τον αγαπημένο μου...

Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Ενδυματολογία: Ιωάννα Παγιατάκη
Δραματουργία: Δήμητρα Μήττα
Φωτογραφία: Άρης Ράμμος
Βίντεο: Γιάννης Τόμτσης