Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι

Από το Studio 54 και το Factory του Andy Warhol, μέχρι τη γέννηση του Instagram, ο Dorian ταξιδεύει μέσα στον χρόνο, αλώβητος σωματικά, αλλά αλλοιωμένΚλείσε εισιτήριοος ψυχικά.

Μια παράσταση για την εικόνα, την επιθυμία, την εξουσία του βλέμματος και τη σκοτεινή πλευρά της αιώνιας νιότης.
Disco, φωτογραφικές εκρήξεις, ψηφιακή επεξεργασία, σαρκασμός, έρωτας, θάνατος.

Στη διασκευή αυτή O Dorian Gray στη πιο αισθησιακή εκδοχή του αναμετράται με το χρόνο. Το Πορτρέτο του είναι μια φωτογραφία. Τη θέση του ζωγράφου Μπαζίλ πίσω απο το φωτογραφικό φακό, παίρνει ο Andy Warhol που τον φωτογράφισε στο Factory το 1977.
Ο Dorian γίνεται profile picture. Και κάποιος, κάπου, τον κάνει tag...

Θα του κάνεις like ή θα τον διαγράψεις;
Πριν αποφασίσεις, τον αναγνωρίζεις στο δικό σου instagram profile;

Η παραγωγή συνδυάζει live performance με κινηματογραφικά πλάνα, ζωντανές προβολές και αισθητική εμπνευσμένη από τη νυχτερινή σκηνή της Νέας Υόρκης, του Warhol, τη disco, αλλά και το φίλτρο της διαδικτυακής επιθυμίας. Στη διανομή συμμετέχουν ηθοποιοί που προέκυψαν μέσα από οντισιόν , ενώ ο ρόλος του Dorian θα λειτουργεί ως άχρονο, διαχρονικό και πολυδιάστατο είδωλο.

Το κλασικό αριστούργημα του Όσκαρ Ουάιλντ επιστρέφει στο θεατρικό σανίδι σε μια τολμηρή queer διασκευή που συνομιλεί με το σήμερα, αλλά και με τις πιο εμβληματικές στιγμές της σύγχρονης πολιτιστικής ιστορίας. Ο Σταύρος Κανελλίδης σκηνοθετεί και διασκευάζει το «Πορτρέτο του Dorian Gray», μεταφέροντας τον ήρωα σε ένα ταξίδι που ξεκινάει από τη Νέα Υόρκη του 1977 και κορυφώνεται στο Λονδίνο του 2010 την ημέρα που λανσάρεται το instagram. Η παράσταση ξετυλίγεται στο φόντο μιας εποχής όπου η τέχνη, η μουσική και η σεξουαλική απελευθέρωση ορίζουν μια νέα κουλτούρα. Ο χαρακτήρας σύμβολο Dorian Gray στην πιο αισθησιακή εκδοχή του, συναντά το σύμπαν του Andy Warhol,το Factory και το Studio 54. Οι εκρήξεις της ποπ αρτ και της ντίσκο συνδιαλέγονται με το κλασικό ερώτημα του Ουάιλντ για την αθανασία και τη φθορά. Ο Dorian Gray δεν είναι πια μια φιγούρα του 19ου αιώνα, αλλά ένα σύμβολο μιας γενιάς που αναμετράται με την εικόνα ,τη δόξα ,τα φίλτρα της πραγματικότητας και την αδιάκοπη ανάγκη για αποδοχή. Η πορεία καταλήγει στο Λονδίνο του 2010, σε έναν κόσμο όπου τα «φίλτρα» των social media και η κυριαρχία της εικόνας έχουν μετατρέψει την ομορφιά σε εμπορεύσιμο αγαθό και τη φήμη σε αυτοσκοπό. Εκεί, το ερώτημα του Ουάιλντ αποκτά εκρηκτική επικαιρότητα: μέχρι πού μπορεί να φτάσει κανείς για να παραμείνει για πάντα νέος; Ενα ερώτημα γρίφος για το καθένα όπου σα το κύβο του Ρούμπικ ζητάει λύση με λίγες και γρήγορες κινήσεις. Η καμπάνια #DorianGrayFilter συνοδεύει την παράσταση, συνδέοντας τη θεατρική εμπειρία με τη σύγχρονη κοινωνική συζήτηση γύρω από τα φίλτρα της εικόνας, τα social media, αλλά και τη διαχρονική ανάγκη για αλήθεια.