Μακμπέθ

Το έργο αφηγείται την άνοδο και την πτώση του στρατηγού Μακμπέθ, ο οποίος οδηγείται από τις προφητείες και τη δική του αχαλίνωτη φιλοδοξία σε έναν αιματηρό κύκλο προδοσίας και αυτοκαταστροφής. Αποτελεί μια μελέτη του ανθρώπινου ψυχισμού που συνθλίβεται υπό το βάρος της εξουσίας και της ενοχής  και του ηθικού εκφυλισμού και της τιμωρίας που φέρνει η ανεξέλεγκτη δίψα για το «στέμμα». Είναι μία τραγωδία για τη βία, για την ηδονή, για την τρέλα, για την εξουσία που γίνεται αυτοσκοπός και καταπίνει όποιον την πλησιάζει και τον αποκόπτει από τον ίδιο του τον εαυτό και τον οδηγεί στην καταστροφή του. Μια τρομακτική τραγωδία, αλλά βαθιά ανθρώπινη, μας καλεί να αναλογιστούμε τις συνέπειες των πράξεων μας και μετατρέπεται σε έναν καθρέφτη της σύγχρονης φιλοδοξίας και της ψυχικής κατάρρευσης.

Σε έναν κόσμο που επανειλημμένα βυθίζεται στη δίνη του πολέμου, ο «Μακμπέθ», του Σαίξπηρ παραμένει διαχρονικός, καθώς αναδεικνύει τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης και τις τραγικές συνέπειες της φιλοδοξίας. Όμως, σε αυτή την παράσταση, εστιάζουμε και σε μια διαφορετική διάσταση του ήρωα, τον Μακμπέθ ως έναν στρατηγό που επιστρέφει από το πεδίο της μάχης, πληγωμένος όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.

Η πτώση του Μακμπέθ δεν είναι απλώς αποτέλεσμα της αχόρταγης δίψας του για εξουσία, αλλά και μια αργή και οδυνηρή καταβύθιση στη μετατραυματική διαταραχή. Ο πόλεμος τον διαλύει εσωτερικά και η φωνή της συνείδησής του, τα οράματα, οι φαντασιώσεις, η αίσθηση της ενοχής, τον οδηγούν σε μια πορεία αυτοκαταστροφής.