Τρωάδες

Αρχείο Παίχτηκε από 21/07/2022 έως 21/07/2022
Διάρκεια: 80'
Κείμενο: του Ευριπίδη
Μετάφραση: (από τη Γαλλική γλώσσα στην Ελληνική) Ελίνα Νταρακλίτσα
Διασκευή: Ζ.Π.Σαρτρ
Δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης Οικονόμου – Σοφία Σταυρακάκη
Σκηνοθέτης: Βασίλης Οικονόμου – Σοφία Σταυρακάκη
Σκηνογραφία: Θένια Καρλάφτη
Κοστούμια: Θένια Καρλάφτη
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Μουσική σύνθεση: Ηλίας Κουρτπαρασίδης
Κίνηση: Σοφία Σταυρακάκη
Ερμηνεύουν:

Διανομή
Εκάβη: Αναστασία Μακρή, Ταλθύβιος: Πάνος Ζουρνατζίδης, Κασσάνδρα: Σοφία Σταυρακάκη, Ανδρομάχη: Χριστίνα Τούμπα, Μενέλαος: Μάνος Τριανταφυλλάκης, Ελένη: Έλη Δρίβα, Αθηνά: Φιλοθέη Κολιοπούλου, Ποσειδώνας: Μιχάλης Ταμπούκας Χορός: Γιώτα Βέη, Αιμιλιανή Αβραάμ, Γιώτα Ευσταθίου, Hannah el haj Omar, Όλγα Νικολαϊδου, Μαρία Δερεμπέ, Βερονίκη Κυριακοπούλου, Έφη Τούμπα Στρατιώτης: Σταμάτης Τούντας

Σχετικά

Θέμα: «Τρωάδες» του Ζ.Π. Σαρτρ σε πανελλήνια πρώτη θεατρική παρουσίαση, μία καθολικά προσβάσιμη παράσταση, από την επαγγελματική συμπεριληπτική (ανάπηρων και μη ανάπηρων ηθοποιών) θεατρική ομάδα ΘΕΑΜΑ, σε συνεργασία με την ερμηνεύτρια της λαϊκής προφορικής παράδοσης Γιώτα Βέη, σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Η βεβήλωση της γυναικείας ύπαρξης και της κοινωνικής της ταυτότητας – η γυναίκα ως λάφυρο στη διαχρονία. Άκρα Ταπείνωση. Η απαξίωση του ανθρώπινου είδους, μέσα από τον βασανισμό αυτών που κουβαλάνε το κοινωνικό στίγμα.


Η επαγγελματική συμπεριληπτική θεατρική ομάδα ΘΕΑΜΑ παρουσιάζει σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα την καθολικά προσβάσιμη θεατρική παράσταση με τίτλο «Τρωάδες», σε διασκευή του Ζ. Π. Σαρτρ, μετάφραση Ελίνας Νταρακλίτσα, σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου και Σοφίας Σταυρακάκη, και με τη συμμετοχή της κορυφαίας ερμηνεύτριας της λαϊκής προφορικής παράδοσης, Γιώτας Βέη, καθώς κι έναν μεγάλο αριθμό σημαντικών ηθοποιών. Η πρεμιέρα της περιοδείας έχει οριστεί στις 21 Ιουλίου και ώρα 21:30, στη σκηνή «Μίνως Βολανάκης» του Θεάτρου Πέτρας στην Πετρούπολη, στο πλαίσιο του «Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας 2022».

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Στο σήμερα, η ομάδα ΘΕΑΜΑ, επιθυμώντας να ανοίξει έναν κοινωνικό διάλογο με τα ζητήματα της εποχής μας, αξιοποιεί από τη ματιά του Σαρτρ τα στοιχεία εκείνα που εστιάζουν στις συνέπειες του πολέμου και την οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης που αυτές επισύρουν, φωτίζοντας τη θέση της γυναίκας μέσα στη συγκεκριμένη συνθήκη. Η απάλειψη των στερεοτύπων και η ασυνέχεια της αναπαραγωγής του στιγματιστικού λόγου δεν θα μπορούσε να βρει άλλο πιο κατάλληλο έδαφος, παρά μονάχα το συγκεκριμένο έργο. Η κοινωνική επιταγή του γάμου ως στερεοτυπική αντίληψη, το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης κι επιλογής, ο κοινωνικός εξαναγκασμός προς την αλλοίωση της όποιας μοναδικότητας στο όνομα της καθιερωμένης πατροπαράδοτης αξίας, καθώς και η «νόρμα» που αφαιρεί την προσωπική έκφραση, αποτελούν φωτεινούς σηματοδότες αδιέξοδου και μη επιλέξιμου εγκλεισμού. Ο λόγος γίνεται πολιτικός ενώπιον των θυμάτων, ενώπιον των θεατών. Ο Χορός παρασέρνει στη δίνη του τα πρόσωπα του έργου και τα ξεγυμνώνει από την όποια ιδιότητα φέρουν. Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και οι «μάχιμες» Τρωάδες του Σαρτρ δεν διστάζουν να το κάνουν πράξη.

Βασίλης Οικονόμου

Σημείωμα Σκηνοθέτιδας

Οι Τρωάδες έχουν ονόματα που δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

Ελένη, Γαρυφαλλιά, Αγγελική, Κατερίνα, Αδαμαντία, Βάια, Φαίη, Μόνικα, Ελένη, Ζωή, Άντα, Άννα, Τόνια, Καρολάιν, Βασιλική, Κωνσταντίνα, Αννίσα, Μαρία, Σταυρούλα, Δώρα, Νεκταρία, Ελιόνα, Τζεβριέ, Αλεξάνδρα, Βίκυ, Εβίν Εκρέμ Αλί, Κλειώ…Όλγα, Αιμιλιανή, Βερονίκη, Μαρία, Έφη, Γιώτα, Φιλοθέη, Χάνα.

Σοφία Σταυρακάκη

Σημείωμα Μεταφράστριας

Οι Τρωάδες του Ζαν Πωλ Σαρτρ είναι μια διασκευή του ομότιτλου έργου του Ευριπίδη. Ο Γάλλος φιλόσοφος γράφει το θεατρικό κύκνειο άσμα του αντλώντας έμπνευση από την ελληνική μυθολογία και ιστορία, κι έχοντας την πρόθεση, για ακόμα μια φορά, να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, εμβολίζει το κείμενο του Ευριπίδη με στοιχεία αντλημένα από τη σύγχρονη κοινωνία και εποχή. Ο Σαρτρ μελετά σε βάθος το πρωτότυπο έργο του Ευριπίδη και το μεταγράφει με την αιχμηρή του πένα, έχοντας μια κυνική, αλλά και καυστική διάθεση, το καλοκαίρι του 1964, στη Ρώμη, προκειμένου να παρουσιαστεί στο TNP (Théâtre National Polulaire) των Παρισίων.

Το θέμα που απασχολεί είναι εκείνο του πολέμου και της καταπίεσης, αλλά συνάμα και της καταδίκης τους, ένα μοτίβο ιδιαίτερα αγαπητό στον δημιουργό, εφόσον με αυτό καταπιάστηκε και στο πρωτόλειό του δράμα, το Μπαριονά ή Ο γιος της βροντής (Bariona ou le fils de tonnerre, 1940). Είναι άξιο παρατήρησης το γεγονός ότι ο Σαρτρ επιλέγει τόσο να εκκινήσει, όσο και να λήξει τη δραματουργική του καριέρα με δύο αντιπολεμικής υφής κείμενα, που στηλιτεύουν την άσκηση της εξουσίας και ό,τι δεινό απορρέει από αυτήν.

Ο στόχος του φιλοσόφου είναι να “φωνάξει” τις μεγάλες αλήθειες του Ευριπίδη, και για να το επιτύχει, διοχετεύει στους ήρωες επιπλέον χαρακτηριστικά, χαρίζοντάς τους μια ακόμα πιο επαναστατική και επιθετική κράση από την υπάρχουσα, εκπεφρασμένη με μια μοντέρνα γλωσσολαλιά. Η Εκάβη δεν είναι πια η ώριμη γυναίκα που τελεί φόνους και θα φθάσει στο σημείο να απολέσει την αποφασιστικότητά της είναι μια νεότερη και δυναμική ύπαρξη που κρατά στα χέρια της, με ασίγαστο πάθος, τα σκήπτρα της βασίλισσας της Τροίας, δίχως να τα παραδίδει και να υποκύπτει σε κανέναν.

Επίσης, στις δικές του Τρωάδες, βρίσκουν τον θάνατο όχι μόνον οι θνητοί, αλλά και οι θεοί, και η θέση αυτή εκρέει από τις επικρατούσες συνθήκες σε μια Ευρώπη πληγωμένη από την καταστροφική λαίλαπα που άφησαν πίσω τους οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Τρία χρόνια μετά τον πόλεμο της Αλγερίας, ο Σαρτρ αποκηρύσσει τον πόλεμο και τα συνυφασμένα με αυτόν συμφέροντα. Είναι προφανές ότι το κείμενο εμπεριέχει σαφείς νύξεις στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό στην Ασία.

Η συγκεκριμένη διασκευή των Τρωάδων του Ευριπίδη από την πένα του Σαρτρ, βλέπει για πρώτη φορά τα φώτα της σκηνής στη χώρα μας. Η ομάδα ΘΕΑΜΑ παρουσιάζει την πρώτη απόδοσή της στην ελληνική γλώσσα, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Οικονόμου και της Σοφίας Σταυρακάκη.

Ελίνα Νταρακλίτσα

Οι χρήστες/χρήστριες αναπηρικών αμαξιδίων για να κλείσουν τα εισιτήριά τους παρακαλούνται να επικοινωνήσουν στο τηλ. 6939308409 προς διευκόλυνσή τους.

Γραφείο Εξυπηρέτησης Δημότη (Κώστα Βάρναλη 72, πλησίον Δημαρχείου Πετρούπολης), από Δευτέρα έως Παρασκευή και ώρες 11:00-13:00. Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2132024400 -401.

Δημοτικός θερινός Κινηματογράφος «Σινέ Πετρούπολις» (25ης Μαρτίου 168), καθημερινά και ώρες 21:00 – 23:00. Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2105012391

Διασκευή/Μεταγραφή: Jean Paul Sartre

Δραματολόγος/Μεταφράστρια Έργου (από τη Γαλλική γλώσσα στην Ελληνική): Ελίνα Νταρακλίτσα

Έρευνα/Δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης ΟικονόμουΣοφία Σταυρακάκη

Φωτογραφία: Αντιγόνη Κουράκου

Μετάφραση στην Αγγλική Γλώσσα (για υπέρτιτλους): Μαρίνα Ανδριανού

Δημιουργία τρέιλερ: Μαρία Σιδηροπούλου

Επικοινωνιολόγος: Ζέτα Θεοδωρέλου

Υπεύθυνες Παραγωγής: Μαρίνα Ανδριανού - Μαρία Δραγατάκη

Υπηρεσίες Προσβασιμότητας στο Περιεχόμενο της Πληροφορίας:

Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ) για Κ(κ)ωφά και βαρήκοα άτομα: Ανδρονίκη Ξανθοπούλου

Ακουστική Περιγραφή για Τυφλά άτομα και άτομα με μειωμένη όραση: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη

Υπέρτιτλοι στην Ελληνική και Αγγλική Γλώσσα για Κ(κ)ωφά και βαρήκοα άτομα: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη

Χειρισμός Υπερτίτλων: Χριστιάνα Βάσο

Η παράσταση εντάσσεται στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής εκστρατείας «W.A.N.T.» (www.weallneedtheatre.eu) για την προσβασιμότητα και τη συμπερίληψη στα Θέατρα.

Ποια είναι η ομάδα ΘΕΑΜΑ

Το ΘΕΑΜΑhttp://www.theamatheater.gr, αποτελεί το πρώτο επαγγελματικό θέατρο στην Ελλάδα που αποτελείται από ανάπηρους ηθοποιούς στην κύρια σύνθεσή του. Μαζί με την επίσης συμπεριληπτική ομάδα χορού ΈΞΙΣ, δημιούργησε το εργαστήρι συμπεριληπτικής (για ανάπηρα και μη ανάπηρα άτομα) εκπαίδευσης στο Θέατρο και τον Χορό, το ΊΣΟΝ, http://www.ison.com.gr (Μελενίκου 33, Γκάζι-Βοτανικός). Tο ΘΕΑΜΑ αγωνίζεται για την καθολική προσβασιμότητα, με κύριο στόχο τη συμπερίληψη κι ενσωμάτωση των ανάπηρων ηθοποιών στον επαγγελματικό χώρο.

Το 2010, παρουσίασε το πρώτο του έργο, τη «Λάμια», ένα έργο της Λίνας Αμπντελχαμίντ, που αποτελούσε θεατρική αναπροσαρμογή του μύθου της Λάμιας. Το 2011, παρουσίασε την παράσταση «Ήρωες και Μύθοι», μία σκηνική δημιουργία βασισμένη σε μονολόγους από τα κορυφαία θεατρικά έργα του Τέννεση Ουΐλλιαμς, που έκανε πρεμιέρα στην κεντρική αυλή της "Τεχνόπολις", στις 25/7/2011. Την άνοιξη του 2012, συμμετείχε στο international workshop "Act for Acting" (Avigliana-Italy), και παρουσίασε την αυτοσχεδιαστική παράσταση "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, σε δύο μέρη: Α. Video-Art: "Electra mourning", B. Αυτοσχεδιαστική αναπαράσταση της "σκηνής της αναγνώρισης" μεταξύ Ηλέκτρας και Ορέστη.

Την περίοδο 2012-13, παρουσιάστηκε το δραματικό έργο «Αύριο», της Έφης Τούμπα. Το 2013, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, στο πλαίσιο του «Έτους Καβάφη 2013», παρουσίασε την παράσταση «Κ. Π. Καβάφης: Επάγγελμα Ποιητής». Το 2014, το «ΘΕΑΜΑ» ανέβασε το θεατρικό έργο του E. Albee, «Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου» (The Zoo Story), που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα, με τελευταίο σταθμό το θέατρο Εμπρός, στις 29 Μαρτίου 2015, στο πλαίσιο του 3ου Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών.

Η Ελιάνα Περηφάνου και η Μαρία Σιδηροπούλου δημιούργησαν για την ομάδα, με αμεσότητα, το ντοκιμαντέρ "Spectacle" (ΘΕΑΜΑ), που περιγράφει την προετοιμασία της παράστασης "Η Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου" σε όλα τα στάδια. Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε σε πολλές χώρες του εξωτερικού, ενώ η ΝΕΡΙΤ Plus, τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27 Μαρτίου 2015), πρόβαλε το ντοκιμαντέρ τη συγκεκριμένη μέρα.

Τον Σεπτέμβριο του 2013 (23-29 Σεπτεμβρίου), ο ιδρυτής της ομάδας, Βασίλης Οικονόμου, εκπροσώπησε την ομάδα και έδωσε master-class υποκριτικής, με τίτλο «Space and Time in Ancient Greek Tragedy», στο Διεθνές Φεστιβάλ «Proteatr», που διεξήχθη στη Μόσχα. Τέλος, ήταν τιμώμενο πρόσωπο - ομιλητής στο 2ο Επιστημονικό Συνέδριο, με θέμα «Sociality-Creating Function of Art and Problems of Sociocultural Rehabilitation», που διεξήχθη στην Ακαδημία της Φιλοσοφίας στη Μόσχα, στις 1 & 2 Οκτωβρίου 2013, και παρουσίασε ομιλία περί αναδόμησης της διδασκαλίας ηθοποιών ΑμεΑ με τίτλο: «όψις (opsis) The interpretation of the term from antiquity to contemporary theatrical reality».

Το 2015, το «ΘΕΑΜΑ» παρουσίασε το έργο του κορυφαίου εκπροσώπου του Θεάτρου του Παραλόγου Eugène Ionesco, «Ιάκωβος ή η Υποταγή» (Jacques ou la Soumission). Στις 3 Δεκεμβρίου 2015, παρουσιάστηκε στο θέατρο Απόλλων στη Σύρο η performance «Φιλοκτήτης», βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή. Στις 29 Μαΐου 2016, στο Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» του Πανεπιστημίου Πατρών, παρουσίασε την performance «Έρημοι: Κασσάνδρα-Φιλοκτήτης», βασισμένη σε υπερκείμενα της Σοφίας Σταυρακάκη και Απολλωνίας Τσαντά, στην «Αλεξάνδρα» του Λυκόφρονα και στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή αντίστοιχα, για τη λήξη του 1ου Συμποσίου Πρόσληψης Κλασικών Κειμένων, με γενικό τίτλο «Συνέχειες κι Ασυνέχειες στην Πρόσληψη Κλασικών Κειμένων», που διοργανώθηκε από το τμήμα Φιλολογίας (ερευνητική ομάδα «Jocasta Classical Reception») του Πανεπιστημίου Πατρών. Σε συνεργασία με την NGO OCEAN, συμμετείχε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα EDUCATHE+ στο πλαίσιο Erasmus+.

Στις 13 και 14 Ιουλίου 2016, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, παρουσίασε στη σκηνή "Ν. Κούρκουλος" του Εθνικού Θεάτρου την τραγωδία "Πέρσες" του Αισχύλου, σε μετάφραση – σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου.

Τον Μάιο του 2017, παρουσίασε στην Αγγλία (Brighton Fringe Fest & Theatro Technis of London), με διθυραμβικές κριτικές υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟΑ, το θεατρικό έργο της Σοφίας Σταυρακάκη, με τίτλο "Blindfold-The Night of the Hunt". (http://fringereview.co.uk/review/brighton-fringe/2017/blindfold-the-night-of-the-hunt/)

Τον Ιούλιο του 2018, η προβολή της παράστασης «Ιάκωβος ή Υποταγή» στο Κανάλι της Βουλής αποτέλεσε την πρώτη τηλεοπτική μετάδοση στην Ελλάδα έργου με Έλληνες ανάπηρους καλλιτέχνες σε prime time ζώνη, με SDH υπότιτλους για κωφούς και βαρήκοους τηλεθεατές. Η παράσταση προβλήθηκε σε επανάληψη στις 27 Μαρτίου 2019 - Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.

Το 2018, ανέβασε σε πανελλήνια πρώτη το έργο του J. P. Sartre, "Νεκρασόφ (Nekrassov)", στο Από Μηχανής Θέατρο, ενώ τη θερινή περίοδο παρουσίασε την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή, σε συνσκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου και Ελιάνας Περηφάνου, και περιόδευσε στα μεγαλύτερα Φεστιβάλ της χώρας (Θέατρο Πέτρας - Φεστιβάλ Βόλου - Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου - Δημοτικό Ωδείο Λάρισας - Θέατρο "Αλέξης Μινωτής" Αιγάλεω, κ.ά.).

Τη χειμερινή περίοδο 2018-2019, εγκαινίασε την παιδική του σκηνή, με το έργο "Νάρκισσος και Ηχώ… και άλλες μεταμορφώσεις", της Ελιάνας Περηφάνου και του Βασίλη Οικονόμου. Η παιδική σκηνή συνέχισε επιτυχώς και κατά την επόμενη χειμερινή περίοδο (2019-2020), με το έργο "Το δικό μας παραμύθι: μια μουσικός, μια καρακάξα, κι ένας κάστορας", σε κείμενο και σκηνοθεσία Ελιάνας Περηφάνου. Την ίδια περίοδο, ανέβασε στο θέατρο ΊΣΟΝ τον θεατρικό μονόλογο του Κώστα Λάκη, "Ο κύριος Ρεμ", σε σκηνοθεσία κι ερμηνεία Βασίλη Οικονόμου, και στη συνέχεια περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα (Θεατρικό εργαστήρι Πρέβεζας, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του "Rodi Festival", στο συνεδριακό κέντρο Αιγίου, στα "Σικυώνια 2019" στο Κιάτο, κ.ά.).

Ακόμη και κατά την χειμερινή σεζόν 2020-2021, πάρα τις αντιξοότητες που έφερε στον χώρο του θεάματος η πανδημία του Covid-19, η ομάδα μας δεν έμεινε αδρανής. Καταφύγαμε στη σύγχρονη λύση της live-streaming μετάδοσης και παρουσιάσαμε στο κοινό τον θεατρικό μονόλογο "ΜΕΤΑΞΙΑ" του Κώστα Λάκη, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Οικονόμου, πρωτότυπη μουσική του Ηλία Κουρτπαρασίδη, και ερμηνεία της Έλης Δρίβα, της πρώτης ανάπηρης ηθοποιού και χρήστριας αναπηρικού αμαξιδίου εγγεγραμμένης στο ΣΕΗ - Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. 

Στις 4 Δεκεμβρίου 2021, παρουσίασε την performance με τίτλο «Αντιγόνη: Πράξις Ι», που ρίχνει φως στο δίπολο Ισμήνης και Αντιγόνης, τις αντιθέσεις, τη σχέση, την αντιπαράθεση, και την έντονη διαμάχη των δύο αδελφών, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Οικονόμου, πρωτότυπη μουσική του Ηλία Κουρτπαρασίδη. Ερμηνεύουν η Έλη Δρίβα και η Σοφία Σταυρακάκη. Μια καθολικά προσβάσιμη παράσταση, που ανέβηκε επίσης για πέντε παραστάσεις (13-20 Μαρτίου 2022) στο θέατρο ΊΣΟΝ και συνεχίζει την παρουσίασή της.

Την τρέχουσα περίοδο, η επαγγελματική θεατρική ομάδα, συμμετέχοντας σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα της Δημιουργικής Ευρώπης (Creative Europe) με τίτλο POWER (https://power-creative.eu/), παρουσίασε (πρεμιέρα) στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, στις 7 Δεκεμβρίου 2021, την ταινία (filmed performance) με τίτλο "Όλοι Ερχόμαστε από Κάπου" ("We all come from Sοmewhere"), μια συνδημιουργία που προέκυψε από τη σύμπραξη τεσσάρων επαγγελματικών θεατρικών ομάδων από Ιρλανδία, Ιταλία, Τσεχία, και Ελλάδα. Την ταινία μπορείτε να την παρακολουθήσετε δωρεάν με υπότιτλους σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες στο: https://weallcomefromsomewhere.com/ . Συμμετέχει σε πολλά ευρωπαϊκά προγράμματα με στόχο την προώθηση της συνεκπαίδευσης και της συναντίληψης.

Εισιτήρια: από 10€
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/troades-tou-jean-paul-sartre/

Οι χρήστες/χρήστριες αναπηρικών αμαξιδίων για να κλείσουν τα εισιτήριά τους παρακαλούνται να επικοινωνήσουν στο τηλ. 6939308409 προς διευκόλυνσή τους.

Γραφείο Εξυπηρέτησης Δημότη (Κώστα Βάρναλη 72, πλησίον Δημαρχείου Πετρούπολης), από Δευτέρα έως Παρασκευή και ώρες 11:00-13:00. Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2132024400 -401.

Δημοτικός θερινός Κινηματογράφος «Σινέ Πετρούπολις» (25ης Μαρτίου 168), καθημερινά και ώρες 21:00 – 23:00. Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2105012391


Φωτογραφίες

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    Η επαγγελματική συμπεριληπτική θεατρική ομάδα (ανάπηρων και μη ανάπηρων ηθοποιών) ΘΕΑΜΑ παρουσιάζει σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα την καθολικά προσβάσιμη θεατρική παράσταση με τίτλο «Τρωάδες», σε διασκευή του Ζ. Π. Σαρτρ, μετάφραση Ελίνας Νταρακλίτσα, σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου και Σοφίας Σταυρακάκη, και με τη συμμετοχή της κορυφαίας ερμηνεύτριας της λαϊκής προφορικής παράδοσης, Γιώτας Βέη, καθώς κι έναν μεγάλο αριθμό ηθοποιών. Η πρεμιέρα της περιοδείας έγινε στις 21 Ιουλίου στη σκηνή «Μίνως Βολανάκης» του Θεάτρου Πέτρας στην Πετρούπολη, στο πλαίσιο του «Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας 2022». Πρόκειται για την πρώτη απόδοση στην ελληνική γλώσσα αυτού του μεγάλου έργου του Σαρτρ από την Ελίνα Νταρακλίτσα.

    Το ΘΕΑΜΑ, αποτελεί το πρώτο επαγγελματικό θέατρο στην Ελλάδα που ιδρύθηκε από τον Βασίλη Οικονόμου και αποτελείται από ανάπηρους ηθοποιούς στην κύρια σύνθεσή του. Μαζί με την επίσης συμπεριληπτική ομάδα χορού ΈΞΙΣ, δημιούργησε το εργαστήρι συμπεριληπτικής (για ανάπηρα και μη ανάπηρα άτομα) εκπαίδευσης στο Θέατρο και τον Χορό, το ΊΣΟΝ. Το ΘΕΑΜΑ αγωνίζεται για την καθολική προσβασιμότητα, με κύριο στόχο τη συμπερίληψη κι ενσωμάτωση των ανάπηρων ηθοποιών στον επαγγελματικό χώρο.

    «Οι Τρωάδες» το έργο του Ζαν Πωλ Σαρτρ που ανέλαβε η ομάδα να παρουσιάσει είναι μια διασκευή του ομότιτλου έργου του Ευριπίδη. Ο Γάλλος φιλόσοφος γράφει το θεατρικό κύκνειο άσμα του αντλώντας έμπνευση από την ελληνική μυθολογία και ιστορία, κι έχοντας την πρόθεση, για ακόμα μια φορά, να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, εμβολίζει το κείμενο του Ευριπίδη με στοιχεία αντλημένα από τη σύγχρονη κοινωνία και εποχή. Ο Σαρτρ μελετά σε βάθος το πρωτότυπο έργο του Ευριπίδη και το μεταγράφει με την αιχμηρή του πένα, έχοντας μια κυνική, αλλά και καυστική διάθεση, το καλοκαίρι του 1964, στη Ρώμη, προκειμένου να παρουσιαστεί στο TNP (Théâtre National Polulaire) των Παρισίων. Το θέμα που τον απασχολεί είναι εκείνο του πολέμου και της καταπίεσης, αλλά συνάμα και της καταδίκης τους. Μέσα από αυτό στηλιτεύει την εξουσία και όλα τα δεινά που απορρέουν από αυτήν.

    Η Εκάβη δεν είναι πια η ώριμη γυναίκα που τελεί φόνους και θα φθάσει στο σημείο να απολέσει την αποφασιστικότητά της, είναι μια νεότερη και δυναμική ύπαρξη που κρατά στα χέρια της, με ασίγαστο πάθος, τα σκήπτρα της βασίλισσας της Τροίας, δίχως να τα παραδίδει και να υποκύπτει σε κανέναν.

    Επίσης, στις Τρωάδες του Σαρτρ, βρίσκουν τον θάνατο όχι μόνον οι θνητοί, αλλά και οι θεοί. Και πως θα γινόταν διαφορετικά μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους που έκαμψαν την Ευρώπη, μετά τον πόλεμο στην Αλγερία και με τον άπληστο ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό προς την Ασία. Μια βία χωρίς τελειωμό, θάνατος και θύματα. Έτσι το έργο του Σαρτρ γίνεται μια κραυγή απελπισίας και ένα εκκωφαντικό κάλεσμα στην απομάκρυνση από τη βία, την καταπίεση και τον εξευτελισμό του ανθρώπου.

    Η ομάδα ΘΕΑΜΑ και ο σκηνοθέτης της Βασίλης Οικονόμου όπως χαρακτηριστικά λέει, «επιθυμώντας να ανοίξουν έναν κοινωνικό διάλογο με τα ζητήματα της εποχής μας, αξιοποιούν από τη ματιά του Σαρτρ τα στοιχεία εκείνα που εστιάζουν στις συνέπειες του πολέμου και την οποιαδήποτε μορφή καταπίεσης που αυτές επισύρουν, φωτίζοντας τη θέση της γυναίκας μέσα στη συγκεκριμένη συνθήκη. Η απάλειψη των στερεοτύπων και η ασυνέχεια της αναπαραγωγής του στιγματιστικού λόγου δεν θα μπορούσε να βρει άλλο πιο κατάλληλο έδαφος, παρά μονάχα το συγκεκριμένο έργο του Σαρτρ. Η κοινωνική επιταγή του γάμου ως στερεοτυπική αντίληψη, το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης κι επιλογής, ο κοινωνικός εξαναγκασμός προς την αλλοίωση της όποιας μοναδικότητας στο όνομα της καθιερωμένης πατροπαράδοτης αξίας, καθώς και η «νόρμα» που αφαιρεί την προσωπική έκφραση, αποτελούν φωτεινούς σηματοδότες αδιέξοδου και μη επιλέξιμου εγκλεισμού. Ο λόγος γίνεται πολιτικός ενώπιον των θυμάτων, ενώπιον των θεατών. Ο Χορός παρασέρνει στη δίνη του τα πρόσωπα του έργου και τα ξεγυμνώνει από την όποια ιδιότητα φέρουν. Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και οι «μάχιμες» Τρωάδες του Σαρτρ δεν διστάζουν να το κάνουν πράξη.»

    Θέμα του έργου η βεβήλωση της γυναικείας ύπαρξης και της κοινωνικής της ταυτότητας – η γυναίκα ως λάφυρο διαχρονικά. Μια άκρα ταπείνωση. Η απαξίωση του ανθρώπινου είδους, μέσα από τον βασανισμό αυτών που κουβαλάνε το κοινωνικό στίγμα. Η Τροία έχει λεηλατηθεί και το θέμα είναι η τύχη των γυναικών της αφού οι άντρες τους έχουν σκοτωθεί και μοιραία θα παρθούν ως σκλάβες.

    Ο Μενέλαος (Μάνος Τριανταφυλλάκης) φθάνει για να πάρει μαζί του στην Ελλάδα, την πανέμορφη Ελένη (Έλη Δρίβα ) όπου την περιμένει καταδίκη σε θάνατο ενώ εκείνη εκλιπαρεί το σύζυγό της να της χαρίσει τη ζωή, αφού ήταν ένα τερτίπι της Αφροδίτης και όχι δικό της λάθος. Η Εκάβη επιθυμεί ιδανικά τον θάνατό και των δυο τους.

    Η Αθηνά (Φιλοθέη Κολιοπούλου) και ο Ποσειδώνας ( Μιχάλης Ταμπούκας) αγκυροβολημένοι ψηλά στο κοίλον του θεάτρου παρακολουθούν την δυστυχία των ανθρώπων. Ο Έλληνας Ταλθύβιος ( Πάνος Ζουρνατζίδης ), η Κασσάνδρα (Σοφία Σταυρακάκη), η οποία βρίσκεται υπό την επήρεια ένθεης μανίας, ή αλλιώς βακχείας, που αντιλαμβάνεται ότι οι νεκροί είναι ανάμεσά τους, τους αισθάνεται , τους βλέπει, η πριγκίπισσα Ανδρομάχη ( Χριστίνα Τούμπα) και η Εκάβη (Αναστασία Μακρή ) με σπαραγμό αναρωτιέται ποιο είναι το αμάρτημά της για να τα περνά όλα αυτά τα δεινά, είναι οι δύσμοιρες Τρωάδες, αυτά τα θύματα του πολέμου, με τις κατεστραμμένες για πάντα ζωές.

    Ο Μενέλαος (Μάνος Τριανταφυλλάκης ) και η πανέμορφη Ελένη (Έλη Δρίβα ) είναι η πέτρα του σκανδάλου και του χαμού της οικογένειάς της για την Εκάβη και ίσως με τον θάνατο και των δυο μπορεί κάπως αυτή να ησύχαζε.

    Ο εκπληκτικός με φωνή και κίνηση (Σοφία Σταυρακάκη ) Χορός (Γιώτα Βέη, Αιμιλιανή Αβραάμ, Γιώτα Ευσταθίου, Hannah el haj Omar, Όλγα Νικολαϊδου, Μαρία Δερεμπέ, Βερονίκη Κυριακοπούλου, Έφη Τούμπα) και αυτός καταρρακωμένος ψυχικά, χαμένος, αγανακτισμένος αλλά και εξοργισμένος με μένος απειλεί τους ανόητους θνητούς ότι θα τα πληρώσουν όλα αυτά που κάνουν, τους πολέμους, τους βασανισμούς των ηλικιωμένων, τις πράξεις τους που σκορπίζουν τον θάνατο. Άμεση η αναφορά του Σαρτρ για την αδυσώπητη αποικιοκρατία των Γάλλων.

    Μετά την αναγγελία του θανάτου του μικρού Αστυάνακτα το έργο τελειώνει με ένα καταπληκτικό Μοιρολόι για την καταστροφή της Σμύρνης, που διαχρονικά ταιριάζει απόλυτα με το έργο και συγκινεί.

    «Με τη φωτογραφία σου, στέκω και κουβεντιάζω και της μιλώ δε μου μιλεί, αχ και βαριανεστενάζω. Για δες φωτιά για δες καπνός για δες εκεί ντουμάνι, που βγαίνει απ’ το σπιτάκι μου, αχ κι όλο τον κόσμο πιάνει.»

    Εξαιρετική η πρωτότυπη μουσική έργου του Ηλία Κουρτπαρασίδη λειτούργησε απόλυτα για την ατμόσφαιρα φόβου και οργής της παράστασης.

    Η παράσταση δημιούργησε το δέον κλίμα και επετεύχθη το στόχος. Οι ηθοποιοί απολύτως συντονισμένοι και με καταπληκτικές φωνές ανέβασαν στον ουρανό τον λόγο του Σαρτρ και την αγανάκτηση όλων μας για τα δεινά των πολέμων που μας περιτριγυρίζουν.