Κριτική για την παράσταση "Η νύχτα των μυστικών"

Από την θεατρολόγο Μαρινέλλα Φρουζάκη

Υπόθεση
«Η νύχτα των μυστικών» ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά επάνω σ’ ένα τσίρκο, στημένο κοντά σε ένα λιμάνι. Οι τέσσερις βασικοί καλλιτέχνες του τσίρκου, ο Μάγος, ο βοηθός του Νικόλας, η γυναίκα φίδι και η Μις Κολοράντο ετοιμάζονται για την τελευταία τους παράσταση, προτού αναχωρήσουν για κάποιον επόμενο προορισμό. Λίγο πριν την έναρξη της παράστασης, στο τσίρκο εισβάλλουν η Μιράντα και ο Κωνσταντίνος.

Η παράσταση
Ο Μάγος μας υποδέχεται εξαρχής στη σκηνή σε ένα μαγικό παραμύθι με τη φράση «καλωσήρθατε στο παραμύθι της ζωής σας» και με αυτή τη φράση μας ενσωματώνει στην παράσταση.
Όλη η παράσταση εξελίσσεται γύρω από τους ανθρώπινους φόβους και το πώς τους διαχειριζόμαστε. Ο ανθρώπινος πόνος συνδιαλέγεται με τη φαντασία ενώ παράλληλα διαδραματίζονται αλλεπάλληλες υπόγειες εξελίξεις και καταιγιστικές αποκαλύψεις.
Οι δύο κόσμοι κινούνται διαρκώς παράλληλα, το υπαρκτό και το φανταστικό συνδιαλλέγονται σε μια διαρκή αλληγορία. Οι δύο κόσμοι μοιάζουν τελείως διαφορετικοί στη διάρκεια της μέρας και της νύχτας.
Όλες οι αγάπες γίνονται χώμα και νερό μας αφηγείται ο ήρωας σαν ένα άλλο προπατορικό αμάρτημα δημιουργίας.
Η ομορφιά αποκαλύπτεται εν τέλει στον Κωνσταντίνο στο μοναδικό φινάλε της παράστασης αφού «επιτέλους την βλέπει» σε μια αληθινά μαγική αλληγορία. Το φάντασμα της Νόρας κυριαρχεί στην παράσταση όμως επιστρέφει τελικά ενώ πίστευε ότι την έχασε για πάντα!

Η σκηνοθετική προσέγγιση της Κατερίνας Παπαγεωργίου σε συνδυασμό με τις χορογραφίες της Χρυσηίδας Λιατζιβίρη δημιουργούν μια μυστικιστική ατμόσφαιρα με την κινησιολογία τους, ειδικότερα οι ακροβατικές φιγούρες μάγεψαν το κοινό σαν ένα πραγματικό υπερθέαμα τσίρκου! Ο σχεδιασμός φωτισμού της Μελίνας Μάσχα σε μπλε και μωβ τόνους ενισχύουν την φαντασιακή ατμόσφαιρα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Έλλης Εμπεδοκλή ανέδειξαν στο έπακρο την μυστικιστική ατμόσφαιρα που ήθελε να επιτύχει η σκηνοθέτης, καθώς επίσης και η πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου.

Ο θαυμάσιος μονόλογος του Αλέξανδρου Βάρθη θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ύμνο προς την απέραντη μοναξιά, με απόλυτο έλεγχο εκφραστικών μέσων. Ο αρλεκίνος Τάσος Λέκκας με το γέλιο που παραπέμπει σε ύαινα κλέβει την παράσταση με τα άρτια υποκριτικά του μέσα, μαζί με τις μεταμορφώσεις της γυναίκας φίδι της Εριφύλης Κιτζόγλου. Ο Ορέστης Τζιόβας σε μια ερμηνεία με μια όμως ελαφριά αίσθηση διεκπεραίωσης ως μάγος που καθοδηγεί τη δράση μεταξύ των ηρώων. Απόλυτα πειστική και η ερμηνεία του Γιώργου Μαρτίνου ως drag queen Μις Κολοράντο. Μεστή και συνειδητοποιημένη και η Ελίζα Σκολίδη ως κακοποιημένη Μιράντα.

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. ΕΙΔΑ ΜΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΣΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΙΚΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ. ΓΕΝΙΚΑ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΒΡΑΔΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΤΡΟΜΑΝΙΑ.