Κείμενο: Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Σκηνοθέτης: Αναστασία Τσούτση
Σκηνογραφία: Άννα Βράτιτς & Ειρήνη Ρούμπη
Κοστούμια: Φανή Γρύλλη
Φωτισμοί: Αναστασία Τσούτση
Ερμηνεύουν: Φανή Γρύλλη, Ντίνα Κούκου, Παύλος Πιέρρος, Αναστασία Τσούτση
Περιγραφή
Τρεις γυναίκες εργάζονται σε έναν φορέα που υποστηρίζει θύματα κακοποίησης. Έπειτα από μια καταγγελία αναλαμβάνουν μια υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Ένας νέος συνεργάτης εμφανίζεται. Οι μαρτυρίες πληθαίνουν. Η υπόθεση παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Οι άνθρωποι σπάνε τη σιωπή τους. Προσωπικές αντιστάσεις, ντροπή, φόβος για την κοινωνική κατακραυγή. Όμως, όσο αυτές οι γυναίκες προσπαθούν να δώσουν φωνή και να στηρίξουν αυτούς που το έχουν ανάγκη, ζουν έναν εφιάλτη που κανείς δεν ξέρει. Μέχρι τώρα.
** Η παράσταση δεν ενδείκνυται για παιδιά κάτω των 16 ετών.
Περισσότερα
…«Ξαφνικές» μεταστροφές της συμπεριφοράς του. Εσύ φταις γιατί τον έκανες να νιώθει άσχημα. Προσπαθείς να προβλέψεις τα γεγονότα για να μη θυμώσει. Ενοχές. Φόβος. Απολογείσαι ότι δεν κάνεις τίποτα σωστά και κατηγορείς τον εαυτό σου γι’ αυτό. Δεν σε σέβεται, δεν σου φέρεται σα να είστε ίσοι. Χρειάζεται να ρωτάς, να παίρνεις άδεια για το οτιδήποτε. Δεν λες τη γνώμη σου, γιατί φοβάσαι την τιμωρία. Η τιμωρία της σιωπής. Αποφεύγεις με κάθε κόστος τη σύγκρουση, είναι αβάσταχτο όταν συμβαίνει. Προσπαθείς να μην κάνεις θόρυβο, να μη σε παρατηρεί στον χώρο. Απομόνωση. Τα σημάδια. Τίποτα δεν είναι εμφανές. Και οι ερωτήσεις που κάνουν όλοι: «Γιατί δεν έφυγες»… «Γιατί το λες τώρα»…
Η Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα, από το 2018 μέχρι σήμερα, καταπιάνεται με το θέατρο ντοκουμέντο, θίγοντας κοινωνικοπολιτικά θέματα αιχμής της εποχής μας.
Φέτος, αποφάσισε να καταπιαστεί με την ψυχολογία των θυμάτων κακοποίησης, ένα θέμα που συζητιέται, επιτέλους, τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον ερχομό του κινήματος #metoo στην Ελλάδα.
Ιστορίες θυμάτων συναισθηματικής, λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και τα αίτια που βρίσκονται πίσω από τη σιωπή των θυμάτων, γίνονται αφορμή για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου έργου με τίτλο «Γιατί Τώρα», που σκοπεύει στην ενημέρωση, τον προβληματισμό και, μακάρι, στην εξάλειψη του victim blaming.
Υπόθεση
Τρεις γυναίκες εργάζονται σε έναν φορέα που υποστηρίζει θύματα κακοποίησης. Έπειτα από μια καταγγελία, αναλαμβάνουν μια υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Ένας νέος συνεργάτης εμφανίζεται. Οι μαρτυρίες πληθαίνουν. Η υπόθεση παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Οι άνθρωποι σπάνε τη σιωπή τους. Προσωπικές αντιστάσεις, ντροπή, φόβος για την κοινωνική κατακραυγή. Όμως, όσο αυτές οι γυναίκες προσπαθούν να δώσουν φωνή και να στηρίξουν αυτούς που το έχουν ανάγκη, ζουν έναν εφιάλτη που κανείς δεν ξέρει. Μέχρι τώρα.
Σημείωμα της Ομάδας Ανδρομέδα
Μέσα από τη φετινή παράσταση θέλουμε να τονίσουμε την αναγκαιότητα και σημαντικότητα ύπαρξης ασφαλούς κοινωνικού πλαισίου και εξειδικευμένων δομών/φορέων για την υποστήριξη των θυμάτων κακοποίησης, ώστε οι άνθρωποι να επικοινωνούν ή/και να καταγγέλλουν τα βιώματά τους, χωρίς φόβο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα θύματα κακοποίησης μπορεί να αργήσουν να μιλήσουν για το τραύμα τους.
Στοχεύουμε στην ενημέρωση και στην ευαισθητοποίηση του κοινού, για να αντιμετωπίσουμε, μέσω της τέχνης, όσους στέκονται, επικριτικά και καχύποπτα, απέναντι στα θύματα που άργησαν να καταγγείλουν τον κακοποιητή τους, κάνοντάς τους συχνά την ερώτηση «Γιατί τώρα;», ζητώντας, δηλαδή, τον λόγο από τα θύματα. Είναι επιτακτική η ανάγκη να εξαλειφθεί το φαινόμενο του victim blaming, γιατί αποθαρρύνει τα θύματα από τον αγώνα διεκδίκησης της δικαίωσής τους και διαιωνίζει την κουλτούρα της βίας.
«Γιατί Τώρα»
Θα το αντέξεις;
#metoo
…«Ξαφνικές» μεταστροφές της συμπεριφοράς του. Εσύ φταις γιατί τον έκανες να νιώθει άσχημα. Προσπαθείς να προβλέψεις τα γεγονότα για να μη θυμώσει. Ενοχές. Φόβος. Απολογείσαι ότι δεν κάνεις τίποτα σωστά και κατηγορείς τον εαυτό σου γι’ αυτό. Δεν σε σέβεται, δεν σου φέρεται σα να είστε ίσοι. Χρειάζεται να ρωτάς, να παίρνεις άδεια για το οτιδήποτε. Δεν λες τη γνώμη σου, γιατί φοβάσαι την τιμωρία. Η τιμωρία της σιωπής. Αποφεύγεις με κάθε κόστος τη σύγκρουση, είναι αβάσταχτο όταν συμβαίνει. Προσπαθείς να μην κάνεις θόρυβο, να μη σε παρατηρεί στον χώρο. Απομόνωση. Τα σημάδια. Τίποτα δεν είναι εμφανές. Και οι ερωτήσεις που κάνουν όλοι: «Γιατί δεν έφυγες»… «Γιατί το λες τώρα»…
Η Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα, από το 2018 μέχρι σήμερα, καταπιάνεται με το θέατρο ντοκουμέντο, θίγοντας κοινωνικοπολιτικά θέματα αιχμής της εποχής μας.
Φέτος, αποφάσισε να καταπιαστεί με την ψυχολογία των θυμάτων κακοποίησης, ένα θέμα που συζητιέται, επιτέλους, τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον ερχομό του κινήματος #metoo στην Ελλάδα.
Ιστορίες θυμάτων συναισθηματικής, λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και τα αίτια που βρίσκονται πίσω από τη σιωπή των θυμάτων, γίνονται αφορμή για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου έργου με τίτλο «Γιατί Τώρα», που σκοπεύει στην ενημέρωση, τον προβληματισμό και, μακάρι, στην εξάλειψη του victim blaming.
Υπόθεση
Τρεις γυναίκες εργάζονται σε έναν φορέα που υποστηρίζει θύματα κακοποίησης. Έπειτα από μια καταγγελία, αναλαμβάνουν μια υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Ένας νέος συνεργάτης εμφανίζεται. Οι μαρτυρίες πληθαίνουν. Η υπόθεση παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Οι άνθρωποι σπάνε τη σιωπή τους. Προσωπικές αντιστάσεις, ντροπή, φόβος για την κοινωνική κατακραυγή. Όμως, όσο αυτές οι γυναίκες προσπαθούν να δώσουν φωνή και να στηρίξουν αυτούς που το έχουν ανάγκη, ζουν έναν εφιάλτη που κανείς δεν ξέρει. Μέχρι τώρα.
Σημείωμα της Ομάδας Ανδρομέδα
Μέσα από τη φετινή παράσταση θέλουμε να τονίσουμε την αναγκαιότητα και σημαντικότητα ύπαρξης ασφαλούς κοινωνικού πλαισίου και εξειδικευμένων δομών/φορέων για την υποστήριξη των θυμάτων κακοποίησης, ώστε οι άνθρωποι να επικοινωνούν ή/και να καταγγέλλουν τα βιώματά τους, χωρίς φόβο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα θύματα κακοποίησης μπορεί να αργήσουν να μιλήσουν για το τραύμα τους.
Στοχεύουμε στην ενημέρωση και στην ευαισθητοποίηση του κοινού, για να αντιμετωπίσουμε, μέσω της τέχνης, όσους στέκονται, επικριτικά και καχύποπτα, απέναντι στα θύματα που άργησαν να καταγγείλουν τον κακοποιητή τους, κάνοντάς τους συχνά την ερώτηση «Γιατί τώρα;», ζητώντας, δηλαδή, τον λόγο από τα θύματα. Είναι επιτακτική η ανάγκη να εξαλειφθεί το φαινόμενο του victim blaming, γιατί αποθαρρύνει τα θύματα από τον αγώνα διεκδίκησης της δικαίωσής τους και διαιωνίζει την κουλτούρα της βίας.
Εικαστική Επιμέλεια: Σοφία Ρούβα
Επιμέλεια ήχου: Json (doma)
Φωτογραφίες/ Τeaser/ Trailer παράστασης: Ντάρια Κέσοβα
Γραφιστική Επιμέλεια: Nove Graphics
Τυπογραφείο για την έκδοση του προγράμματος- βιβλίου της παράστασης: Εκδόσεις ΚΨΜ
Καλλιτεχνική επιμέλεια προγράμματος: Δημήτρης Μακρής
Παραγωγή - Έρευνα για την επιμέλεια κειμένων: Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
* Το κείμενο της παράστασης διαμορφώθηκε έπειτα από έρευνα της ομάδας για το θέμα, μέσα από αξιόπιστες πηγές, ντοκιμαντέρ, και, κυρίως, μαρτυρίες ανθρώπων.
Παρακολούθησα την παράσταση στις 18/02/24 με διπλή πρόσκληση από το theatromania το οποίο και ευχαριστώ.
Το έργο είναι από αυτά που φεύγοντας θα σου δώσει τροφή για σκέψη. Σε βάζει σε σκέψεις για όλους τους κακοποιητές γύρω μας και για όλες τις φορές που και εμείς φερόμαστε ως κακοποιητές.
Το έργο δεν μου φάνηκε τελικά όσο σκληρό περίμενα πηγαίνοντας να το δω και έως ένα σημείο και κάπως υπερβολικό το ηλικιακό όριο 16+.
Η κυρία Φανή Γρύλλη μου άρεσε περισσότερο και θα ήθελα να την δω και σε κάποια άλλη παράσταση.
Θεώρησα πολύ λάθος την ερμηνεία της κυρίας Ντίνα Κούκου, με την επανάληψη στις ατάκες και τη φωνή, κατα τη γνώμη μου μπορεί να βγει κι αλλιώς το συναίσθημα.
Ωραίος ο μονόλογος του κ. Παύλου Πιέρρου που εξήγησε τα βιώματα στο παρελθόν του.
Η διάρκεια στα 70' ήταν τόσο όσο χρειαζόταν για να μην κουράσει. Δυστυχώς το έργο δεν με ενθουσίασε, πηγαίνοντας είχα μεγαλύτερες προσδοκίες.
Ευχαριστώ και πάλι theatromania.
Εξαιρετική παράσταση, Υπέροχες ερμηνείες!
Δυνατά δοσμένη παράσταση!
Εξαιρετική παράσταση. Η θεατρική ομάδα Ανδρομέδα για ακόμη μια φορά μεγαλουργησε.Η απόδοση του θέματος οι έρμηνειες η σκηνοθεσία ήταν όλα τόσο υπέροχα που δεν γινόταν να .η σε αγγίξουν. Συγχαρητήρια και ευχαριστώ πολύ για τις προσκλησεις
Πολύ δυνατή παράσταση, με πολύ ενδιαφέρον θέμα σωματικής αλλά και ψυχολογικής κακοποίησης, ιδωμένο από πολλές διαφορετικές σκοπιές και βάζοντας το κοινό σε ποικίλες σκέψεις και προβληματισμούς. Ωραίες ερμηνείες με ζωντάνια και πάθος, ενδιαφέρον σκηνικό, σωστή διάρκεια. Ευχαριστούμε πολύ!
Ωραίες αναλογίες, σύγχρονο κείμενο, κατανοητό-σαφές και σε κάποια σημεία σκληρό και βάρβαρο, χωρίς να γίνεται χυδαίο. Προκάλεσε γενικά συγκίνηση και κάποιες Κυρίες βούρκωσαν/δάκρυσαν, πιστεύω πως οι ερμηνείες είναι πειστικές και αποτυπώνουν στο έπακρο την αρχική συνθήκη. Πετυχημένο και άξιο μνείας, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όσους απασχολούνται με το συγκεκριμένο ζήτημα.
ΑΝ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.
ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΗΚΕΣ ΕΡΜΗΝΙΕΣ