Μετά τη βροχή

Κοινωνικό από 03/02

Διάρκεια: 90΄ χωρίς διάλειμμα
Μετάφραση: Χρύσα Καραβά
Σκηνοθέτης: Νίκος Σταματόπουλος
Σκηνογραφία: Ελένη Σουμή
Κοστούμια: Ελένη Σουμή
Φωτισμοί: Νίκος Μαυρόπουλος
Μουσική: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (επιμέλεια)
Κίνηση: Νίκος Σταματόπουλος
Ερμηνεύουν: (με σειρά εμφάνισης): Νίκος Καραστέργιος, Στέλιος Πετράκης, Σίσσυ Μαράθου, Δάφνη Ατία, Σοφία Αγγελικοπούλου, Νίκος Σταματόπουλος, Ευαγγελία Μπέγα.

Περιγραφή

Το έργο απεικονίζει τις εντάσεις μέσα σε ένα πολυτελές εργασιακό περιβάλλον, τον επιθετικό ερωτισμό, την υποβόσκουσα βία και συνδυάζει αριστοτεχνικά την ωμή γλώσσα με την ποίηση και τον παραλογισμό με το δηλητηριώδες χιούμορ.

Περισσότερα

Σκηνοθετική προσέγγιση

Ίσως κάποιοι να έχετε παίξει το Φιδάκι.

Οι παίκτες ρίχνουν ένα ζάρι και ο αριθμός στο ζάρι θα καθορίσει πόσες θέσεις θα προχωρήσει ο παίκτης. Στο ταμπλό εικονίζονται φίδια και σκάλες. Τα φίδια παίρνουν έναν παίκτη προς τα κάτω ενώ oι σκάλες ανεβάζουν τον παίκτη θέσεις προσθέτοντας έτσι μια διασκεδαστική τροπή στο παιχνίδι.

Ο χρόνος

Το παρόν ή το άμεσο μέλλον, σε μια ανώνυμη μεγαλούπολη εν αναμονή μιας βροχής, μετά από δυο χρόνια ανομβρίας.

Ο τόπος

Η ταράτσα ενός 50όροφου ουρανοξύστη.

Στους τελευταίους του, στεγάζεται μια ανώνυμη πολυεθνική εταιρεία.

Τα πρόσωπα

Εφτά καλογυαλισμένοι υπάλληλοι, κακέκτυπα ανθρώπων.

Δυσκίνητα ανδρείκελα που ρητορεύουν.

Πρόσωπα - απρόσωπα και ανασφαλή, ακραία ανταγωνιστικά, συναισθηματικά ανώριμα που «ακροβατούν» στο κενό.

Η δράση

Τους βλέπουμε να «δραπετεύουν» στην ταράτσα, για να επιδοθούν στην απαγορευμένη -στα πολυτελή τους γραφεία- πράξη: Το … κάπνισμα.

Η «ρίψη στο κενό», η «πτώση στο έδαφος» είναι μοτίβα που έρχονται και ξανάρχονται ανάμεσα στους ανούσιους (;) διάλογους αυτών των καλογυαλισμένων στελεχών.

Επεξεργασία κειμένου - Σκηνοθετική πρόταση: Νίκος Δαφνής

Βοηθοί σκηνοθέτη: Δάφνη Ατία, Σοφία Αγγελικοπούλου

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Ευχαριστούμε τους Mechanimal για την παραχώρηση του τραγουδιού «Θόρυβος»