Ψάρια στη Γυάλα

Αρχείο Παίχτηκε από 11/12/2023 έως 30/01/2024
στο Μπέλλος
Διάρκεια: 1 ώρα και 45 λεπτά
Μετάφραση: Μαριλένα Ρασιδάκη
Σκηνοθέτης: Μαριλένα Ρασιδάκη
Φωτισμοί: Μαριέτα Παυλάκη
Μουσική: Δημήτρης Χρυσομάλλης (Επιμέλεια)
Ερμηνεύουν: Αιμιλία Κεφαλά, Φανή Κωστελίδου, Ειρήνη Μπαζάνη, Μαρίνα Νικητοπούλου

Περιγραφή

Τέσσερις νεαρές γυναίκες - όλες κάτω των τριάντα ετών - συμβιώνουν σ’ ένα διαμέρισμα της πιο σικάτης περιοχής του Λονδίνου. Η κάθε μία προέρχεται από διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, αλλά όλες τους αποκτούν ενός είδους κοινής και μοιραίας σχέσης με τον χώρο στον οποίο συν-υπάρχουν.
Βασισμένο στο θεατρικό έργο “Dusa, Fish, Stas and Vi” της Pam Gems.

Περισσότερα

Για όλες ο χώρος αυτός, είναι ένας προσωρινός σταθμός, μία στάση ανάπαυσης πριν απ’ το μεγάλο βήμα, πριν απ’ τη μεγάλη απόσταση και την προσωπική διαδρομή που έχει να διανύσει η κάθε μία. Είναι ο τόπος αναμονής τους,  ο τόπος συνενοχής τους, ο τόπος που ανασαίνουν λίγο πριν το μακροβούτι,  αλλά κι ένας τόπος που μπορούν να ανοιχθούν, να μοιραστούν, να ουρλιάξουν, να πιούν, να γελάσουν, να φοβηθούν,  μαζί. Αυτό το «μαζί» είναι που είναι άξιο προς ανακάλυψη.

Βρισκόμαστε ακόμα, στην ταραχώδη για τη γυναίκα και όλες τις θηλυκότητες, δεκαετία του 1970. Τέσσερις γυναίκες στην ακμή τους, σφύζουν από δύναμη, σεξουαλικότητα, ζωή. Επεξεργάζονται το πως θα μπορέσουν να έχουν ένα κομμάτι από την ήδη μοιρασμένη πίτα της κοινωνικής ιεραρχίας. Αναρωτιούνται αν οι επιτακτικές τους επιθυμίες είναι ουτοπίες, αν υπάρχει κίνδυνος στην επιθυμία, αν μπορούν να τολμήσουν να υπάρξουν. Κοιτάζουν τη ζωή πίσω από ένα γυάλινο παραπέτασμα, μακριά από την πρώτη γραμμή κι ας βρίσκονται ολοκληρωτικά στη μάχη. Η κάθε μια παλεύει με τον δικό της τρόπο, διωκόμενη από τον προσωπικό της δαίμονα.

Μέσα από τα μάτια 4 νέων ηθοποιών, βλέπουμε μια εποχή́ που οι γυναίκες παρακολουθούν την ανδρική́ κούρσα ταχύτητας από́ τις κερκίδες. Καταλαβαίνουμε τη δύναμη του δεσμού τους μέσα από τα ξαφνικά γέλια τους, τις εκκωφαντικές κραυγές, τους ξέφρενους χορούς και τις μεγάλες σιωπές τους.

Το έργο «Dusa - Fish - Stas and Vi» ήταν το πρώτο φεμινιστικό θεατρικό έργο που κατάφερε να ανέβει με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στο West End του Λονδίνου. Είχε πρωτοανέβει με τον τίτλο «Νεκρά Ψάρια» στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου 1977.

Εμβληματικό για την εποχή του, αποτελεί ντοκουμέντο της φεμινιστικής γραφής του 70. Με το έργο αυτό η Pam Gems αναδεικνύεται στην Αγγλία, ως η κατεξοχήν φεμινίστρια θεατρική συγγραφέας της γενιάς της.

Τα δικά μας «Ψάρια στη Γυάλα» ψάχνουν τη φεμινιστική γραφή, την αισθητική και την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 70 βρίσκοντας συνδέσεις με το σήμερα.

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γλυκερία Ψαρρού

Eυχαριστούμε από καρδιάς για την πολύτιμη βοήθειά τους:

Τον Βασίλη Χαραλαμπίδη και όλη την υπέροχη ομάδα του BIOS για τη γενναιοδωρία και τη φιλοξενία.

Τη Μάτα Μάρρα και τον Θάνο Δερμάτη για τη σοφία και τη γνώση.

Λίγα λόγια για την Pam Gems
Ξεκίνησε να γράφει σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει την απομόνωση που ένιωθε εξ αιτίας του κοινωνικού της ρόλου ως νοικοκυρά και μητέρα. Το 1970 μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο όπου ήρθε σε επαφή με το δεύτερο κύμα του φεμινιστικού κινήματος ή αλλιώς “τον ακαδημαϊκό φεμινισμό”. Εκεί έγραψε διηγήματα, μονολόγους και θεατρικά έργα γύρω από τη ζωή και τη σεξουαλικότητα των γυναικών, τα οποία παίζονταν σε μικρά και δημοφιλή Λονδρέζικα θέατρα. Η επιτυχία των έργων της, αλλά και άλλων γυναικών συγγραφέων, οδήγησε στο να γίνει μια αποκλειστικά φεμινιστική θεατρική σεζόν στο ριζοσπαστικό Almost Free Theatre στο Soho, υπό την διεύθυνση του σκηνοθέτη και ακτιβιστή Ed Berman.  Αυτό το εμβληματικό για την εποχή του θέατρο, λειτουργούσε με όρους κολεκτίβας όπου οι θεατές πλήρωναν ανάλογα με τις δυνατότητες τους αλλά… όχι λιγότερο μια πένα (1 σεντ).  Η εκρηκτική ενέργεια αυτής της θεατρικής χρονιάς οδήγησε στη δημιουργία δύο σημαντικών ομάδων.  Η πρώτη, ήταν η ελευθεριακή Women’s Theatre Group και ήταν ανοιχτή σε όσες γυναίκες ήθελαν να συμμετέχουν, ανεξαρτήτου εμπειρίας.  Η δεύτερη ονομάστηκε Monstrous Regiment και έδωσε έμφαση στην ανάγκη ύπαρξης γυναικών στον επαγγελματικό θεατρικό χώρο, και ανάγκη ενασχόλησης αυτών των γυναικών-επαγγελματιών με την ποιοτική θεατρική έρευνα γύρω από τις γυναικεία ζητήματα.

Στη δεκαετία του ’70, τα έργα της Pam Gems συχνά προκαλούσαν έντονες διαμαρτυρίες από την Κίνηση της Απελευθέρωσης των Γυναικών που αντιδρούσε στην ύπαρξη ανδρών στη σκηνή. Παρόλα αυτά ήταν από τις πρώτες συγγραφείς που ασχολήθηκαν με τη θέση της γυναίκας στο θέατρο δημιουργώντας πολύπλοκους γυναικείους χαρακτήρες πράγμα σπάνιο την εποχή εκείνη.

Φωτογραφίες

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Συγχαρητηρια και στις τεσσερεις εκπληκτικες ηθοποιους που με την ζωντανια τους και την ταχυτητα τους μαγεψαν το κοινο. Με αγγιξαν και με αφυπνισαν ταυτοχρονα και πιστευω ολο το κοινο το οποιο ηταν κατα το πλείστον γυναικες. Μια παρασταση για γυναικες και για ανδρες που θέλουν να ζουν σε ευτιχισμενες σχεσεις. Μακαρι να γινουν και αλλες τετοιες παραστασεις με αυτην την θεματολογια. Μαγευτηκα και δάκρυσα. Σας ευχαριστουμε. Εισασταν υπεροχες

  2. Πάρα πολύ καλό είπα στους ιθύνοντες βγαίνοντας έξω. Και ποιός δεν έχει ζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Καταστάσεις του σήμερα - τα συναισθήματα δεν αλλάζουν με το πέρασμα των δεκαετιών - και των σχέσεων. 4 κοπέλες μαζί, αποζητούν τα δικά τους θέλω για να είναι ευτυχισμένες. Η δύναμη της φιλίας, του νοιαξίματος, η ζωντάνια της νιότης, επαίρονται.. Και το ..τι θέλουν οι άντρες! Ωραίες ερμηνείες, θορυβώδεις, φοβερό κείμενο, ωραία σκηνοθεσία, σκηνικά και φωτισμοί! Συνετέλεσαν όλα στο να γίνει ένα έργο που να το βλέπει ο θεατής ακούραστα.

  3. Αξίζει τον κόπο, ειδικά για θεατρόφιλους κάτω των 35 που θέλουν και να κοινωνικοποιηθούν. Ωραίες ερμηνείες και το πάντα επίκαιρο θέμα της μοναξιάς και της επιφανειακής ανθρώπινης επικοινωνίας- μιλάτε-αγαπάτε-γνωριστείτε και περπατήστε και μετά στα σοκάκια της χειμερινής Πλάκας. Ερωτευτείτε με την ψυχή σας και τολμήστε! Η Φανή Κωστελίδου ενσαρκώνει με τεράστια επιτυχία και ευαισθησία την άκυρη φίλη που όλοι έχουμε, η Ειρήνη Μπαζάνη η Ειρήνη Μπαζάνη η Ειρήνη Μπαζάνη eror404 κλπ.
    Να πάτε.

  4. Παρακολούθησα την παράσταση στις 20/12/2023 με διπλή πρόσκληση από το theatromania το οποίο και θέλω να ευχαριστήσω.

    Η παράσταση μου άρεσε.Νομίζω διαβάζοντας την περιγραφή καταλαβαίνεις τί πρόκειται να δεις.
    Προσωπικά ξεχώρισα την κα. Μαρίνα Νικητοπούλου, όλες οι κοπέλες όμως μου φάνηκαν πολύ ταλαντούχες. Επίσης μου άρεσαν πολύ οι φωνές τους.
    Το έργο στο Λονδίνο της δεκαετίας του 70, με κάποια πράγματα να μην έχουν αλλάξει και πολύ φυσικά στο σήμερα.
    Η διάρκεια του έργου περίπου 90 λεπτά.

    Ευχαριστώ και πάλι theatromania.

  5. Χανοσουν μέσα στις συνεχείς εναλλαγές των σκηνών. Και τα τέσσερα κορίτσια ταλαντούχα, Αλλά αγγλικό σύγχρονο έργο που νομίζω δυσκολεύει έναν Έλληνα. Εναλλαγή τραγικών περιστατικών με σαρκαστικα και αστεία συμβάντα που λίγο χάνεις το νόημα. Όμως γενικά ήταν καλό και ενδιαφέρον.