Ριγολέττος του Τζουζέππε Βέρντι

Το ποιητικό κείμενο του Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, δομημένο σε τρεις πράξεις, είναι εμπνευσμένο από το θεατρικό Ο βασιλιάς διασκεδάζει (1832) του Βικτόρ Ουγκό, ενώ ο έρωτας της αθώας Τζίλντας, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, για τον έκλυτο Δούκα της Μάντοβας αποτελεί την αφετηρία της τραγικής ιστορίας. Ο Δούκας, ο οποίος παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής, την αποπλανά, οδηγώντας τον Ριγολέττο σε ένα μονοπάτι εκδίκησης. Όμως, στο ζοφερό σχέδιο του πατέρα της η Τζίλντα ανακαλύπτει την αλήθεια και, με μια πράξη αυτοθυσίας, σώζει τον αγαπημένο της παίρνοντας η ίδια τη θέση του θύματος.

Θέτοντας στο επίκεντρο έναν άνθρωπο του περιθωρίου, τον αυλικό γελωτοποιό Ριγολέττο, το έργο αναδεικνύει βαθιές ανθρώπινες αλήθειες. Ο Ριγολέττος δεν είναι μόνο μια τραγική ιστορία. Ασκεί κοινωνική κριτική, διερευνά την ανθρώπινη φύση, την ηθική διαφθορά, την πάλη ανάμεσα στην αγάπη και την εκδίκηση, την προστασία των αδύναμων, ζητήματα και ηθικά διλήμματα που αγγίζουν κάθε εποχή. Η μουσική του Βέρντι, με τη δραματική της δύναμη και το συναισθηματικό της βάθος, είναι βαθιά συγκινητική, ενώ οι χαρακτήρες του έργου του, με την ανθρώπινη πολυπλοκότητά τους, αγγίζουν διαχρονικά το κοινό.

Η τολμηρή σκηνοθετική ματιά της Κατερίνας Ευαγγελάτου ζωντανεύει την ιστορία και τον κύκλο βίας που περιγράφει ο Βέρντι στην ιταλική επαρχία της δεκαετίας του 1980. Η ίδια φωτίζει την αντιφατική, σκοτεινή προσωπικότητα του Ριγολέττου μέσα από μια κοινωνία που ασφυκτιά κάτω από το βάρος της θρησκοληψίας, του συντηρητισμού και των προκαταλήψεων, μια κοινωνία που υποτιμά βαθιά τις γυναίκες και στην οποία κυριαρχεί το οργανωμένο έγκλημα. Την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διευθύνει ο Ντέρικ Ίνουι.

Η παραγωγή αυτή ανέβηκε πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το 2022. Με την αναβίωσή της τρία χρόνια στον ίδιο χώρο ολοκληρώνεται η καλλιτεχνική περίοδος 2024/25 της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.