Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Τι είναι αυτό που σας κίνησε το ενδιαφέρον στο έργο;
Ο μύθος αυτού του πιανίστα, που σαν μεγαλειώδες όχημα σε φτάνει στο τέλος της ιστορίας αντίκρυ σε μια αλήθεια, σε μια διαφορετική αντίληψη για τη ζωή. Τον λόγο που ο Χιλιαεννιακόσια δεν κατέβηκε πότε από το πλοίο. Αλλά και το πώς ένας δεύτερος άνθρωπος, αυτός που λέει την ιστορία, κατάφερε να καταλάβει αυτή την παράξενη αντίληψη.
Η διασκευή του έργου σε μονόλογο ήταν αναγκαία συνθήκη για την παράσταση;
Πρόκειται για τον μονόλογο του τρομπετίστα Τιμ, για τον καλύτερό του φίλο Χιλιαεννιακόσια, του σπουδαίου πιανίστα του ατμόπλοιου Βιρτζίνιαν, γύρω στο '30. Είναι ο μονόλογος που έγραψε το 1994 ο Alessandro Baricco για έναν ηθοποιό. Το 1999 έγινε ταινία από τον Giuseppe Tornatore ως "ο θρύλος του Χιλιαεννιακόσια". Η μεγάλη διαφορά του μονολόγου από την ταινία είναι ότι στην ταινία βλέπουμε τον ίδιο τον Χιλιαεννιακόσια, ενώ στο θεατρικό κάποιος άλλος αφηγείται την ιστορία του. Είναι εντελώς άλλη δομή, άλλη δραματουργία, άλλο το νόημα. Είναι μια τζαζ ωδή στον Άλλον.
Η μουσική του Ennio Morricone θα υπάρχει στην παράσταση;
Όχι, δεν υπάρχει η μουσική του Morricone. Ο μονόλογος έχει συγκεκριμένα σημεία που η μουσική είναι ατάκα, είναι μέσα στην πραγματική ιστορία και όχι ως soundtrack. Πάντως άσχετα με τη μουσική που ακούγεται, πρόκειται για ένα έργο για τη μουσική, γραμμένο από μουσικοσυνθέτη, που ήταν ο Barrico, μεταφρασμένο πάλι από μουσικοσυνθέτη τον κο. Σταύρο Παπασταύρου και μιλάει για έναν σπουδαίο μουσικό τον Χιλιαεννιακόσια. Αυτό που κάνει ο Baricco είναι μέσα από όλη αυτή την πολύπλοκη μουσική που περιγράφει να παίζει ο Χιλιαεννιακόσια, να ακούς τελικά τον ήχο της θάλασσας.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Είμαι αφοσιωμένος σε αυτό που από το καλοκαίρι φτιάχνουμε με το φίλο ηθοποιό -σκηνοθέτη Ρίνο Τζάννη. Υπάρχουν κάποιες ιδέες για αργότερα. Αυτή τη στιγμή είμαστε προσηλωμένοι στην παράσταση μας, που κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου, στο θέατρο ΣΗΜΕΙΟ.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
