Brave new world - Θαυμαστός καινούργιος κόσμος

Παρακολουθησα κι εγω την παρασταση Brave new world και δυστυχώς ηταν μια αποτυχια.
Περαν του οτι οι 3 απο τις 4 γυναικες που συμμετείχαν στην παρασταση μασουσαν τα λογια τους, δεν έβγαινε κανενα συναισθημα , καμια ταυτιση με τους ηθοποιους. Ηταν λες και επαιζαν για πρωτη φορα σε θεατρικη σκηνη. Ευχαριστω παντως για την ευκαιρια να την παρακολουθησω.

Μέτρια παράσταση...

Εξαίρετη παράσταση! Αξιόλογες ερμηνείες και καλοδουλεμένη σκηνοθεσία!

Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση.
Παρακολούθησα σήμερα την παράσταση Brave new world,oι ηθοποιοί ήταν αρκετά καλοί κ η προσπάθεια τους ικανοποιητική.Η παράσταση στο σύνολο της ήταν κατα τη γνώμη μου μέτρια.

ΚΑΛΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΙΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.

Δουλεμενη παρασταση απο τους ηθοποιους! δε εφτασε την αποδοση του βιβλιου! Μπραβο στους ηθοποιους για τις ερμηνειες. Η σκηνοθεσια εξυπνη διαφορετικη αλλα σε αρκετα σημεια υπερβολικη , ειδικοτερα για την διαρκεια ενος τεταρτου οπου κουρασε διοτι παρατιθονταν καποια γεγονοτα με επαναληψη. Ιδιαιτερα εντονο το στοιχειο της σεξουαλικοτητας, αφηνοντας αλλα θεματα που θιγονται στο εργο, να φανουν δευτερευοντα! Αρκετα κουραστικο μεχρι να φτασει στο στοχο, ο οποιος δε αποδιδεται με σαφηνεια. Ευχαριστουμε πολυ την θεατρομανια για την προσκληση.

πολυ καλη παρασταση!!

Παρακολούθησα την παράσταση τη Δευτέρα 21-03-16.
Αν και είχα παραχωρήσει την πρόσκλησή μου από το theatromania.gr, το έφεραν οι συνθήκες να πάω στο θέατρο τελικά. Το κείμενο είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, προφητικό για τα τωρινά και τα επόμενα, παρότι γράφτηκε το 1931.
Σίγουρα τολμηρή και αξιέπαινη η προσπάθεια της σκηνοθέτιδας να το ανεβάσει στο σανίδι, μιας και δεν έχει τέτοιο υπόβαθρο σαν πλοκή. Αυτό που με ξένισε κάπως ήταν η επιμονή στο ερωτικό-σεξουαλικό κομμάτι των διαμορφωμένων σχέσεων στη δυστοπία του Χάξλευ. Παρότι ο έρωτας είναι δομικό κομμάτι κάθε δυστοπίας και το πρώτο πράγμα που προσπαθεί να διαβρώσει κάθε εξουσία, δεν κατάφερε να με συγκινήσει στο έργο η απόδοση αυτής της απώλειας. Ίσως τα βινύλ κοστούμια και η προσπάθεια ταύτισης με τις συνθήκες που περιγράφονται να φάνταζαν εκκεντρικά, ενώ η οπτικοποίηση θα ήταν πιο εύστοχη με κάποιο χαμένο χάδι για παράδειγμα. Το οποίο απλό είναι αυτό που χάνεται με την πρόοδο της επιστήμης όπως περιγράφεται στο βιβλίο.
Επιπλέον η εμμονή με το σεξουαλικό σχόλιο της σκηνοθεσίας δεν κατέδειξε όσο θα έπρεπε τις ταξικές διαφορές στη δυστοπία. Άλλωστε προσομοιάζουν στα σημερινά δεδομένα και γίνονται ολοένα εντονότερα, γι’ αυτό και θα έπρεπε να εστιάσει εκεί η σκηνοθεσία.
Όσο για τους ηθοποιούς προσπάθησαν αλλά σε κάποιους η ανάγκη δουλειάς και καταβολής κόπου στην ορθοφωνία ήταν εμφανής.
Το μπράβο τους αξίζει για την τόλμη να δουλέψουν ένα έργο που δεν ανεβαίνει αλλά είναι σπουδαίο. Όποιος θέλει να δει κάτι διαφορετικό ας του δώσει μια ευκαιρία.

Παραθέτω και την κριτική της Έλενας Σουπρούνοβα -χρήστης Aoeri Wq- στην οποία και παραχώρησα την πρόσκλησή μου, η οποία την ανάρτησε στη σελίδα της Θεατρομάνια στο fb, μάλλον επειδή δεν ήξερε που όφειλε να το κάνει, ωστόσο μετά την υπόδειξή μου, μου έδωσε την άδεια να την αναρτήσω κάτω από την κριτική μου.
«Παρακολούθησα την παράσταση Ένας Θαυμαστός κόσμος.Πολύ ωραία με πλούσια σκηνικά και καλοι ηθοποιοι.Περνάει σωστά μ μηνύματα στον κόσμο..πολύ καλή παράσταση!»

Νικήτας Μ.

Παρακολούθησα χθες (Δευτέρα 28/03) την παράσταση. Η διασκευή είχε σαν αποτέλεσμα να αλλαχθούν αρκετά σημεία του βιβλίου. Το θετικό ήταν οτι η σκηνοθέτις είχε χρησιμοποιήσει πολύ καλά την σκηνή του θεάτρου και τον υπόλοιπο χώρο (πατάρι,σκαλωσιές). Υποκριτικά θα έλεγα πως ο θίασος κινήθηκε στα πλαίσια του μετρίου.
Ευχαριστώ θερμά την Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

Φουτουριστικό σίγουρα, μεταμοντέρνο, αρκετά ευχάριστο και εύπεπτο.
Σίγουρα έχει απομακρυνθεί αρκετά από το βιβλίο, (ειδικά σε σημεία) αλλά και το ύφος του συγγραφέα, με αποτέλεσμα πολύ πιθανώς να βρεί εχθρικούς τους λάτρεις του συγγραφικού έργου. Ωστόσο συνολικά αυτό που βγαίνει είναι πολύ ικανοποιητικό. Στα θετικά συγκαταλέγεται το σύγχρονο θέατρο ως τέτοιο, το οποίο πολύ έξυπνα χρησιμοποίησε η σκηνοθέτης στο σύνολο του χώρου.
Ίσως οι ερμηνείες σε συνδυασμό με τη διασκευή να μην κατάφεραν να αναδείξουν το χαρακτήρα εις βάθος του κάθε ρόλου και το τέλος να ήρθε λίγο βιαστικά αλλά συνολικά ως προσπάθεια είναι αξιόλογη.
Με μία λέξη, αρκετά ...pop!
Ευχαριστούμε πολύ την Θεατρομάνια για τις προσκλήσεις (θ.Θ)!
Ήταν μια παράσταση που θέλαμε πολύ να δούμε και απολαύσαμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ...ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΕ.ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΝΕΒΑΣΑΝ.ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ..ΤΑ ΑΙΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Κάποιες ερμηνείες καλές, οι περισσότερες μέτριες. Θα συμφωνήσω ότι πρόβλήματα άρθρωσης κάποιων ηθοποιών δημιουργούσαν πρόβλημα στην κατανόηση του κειμένου. Καλό θα ήταν, επίσης, όποιος παρακολουθήσει την παράσταση να ξέρει περί τίνος πρόκειται. Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω το γεγονός ότι την ημέρα που παρακολούθησα την παράσταση, ανάμεσα στο κοινό υπήρχε και ένα μικρό παιδί! Απαράδεκτο τόσο για τους γονείς όσο και για τους υπεύθυνους του θεάτρου που το επέτρεψαν. Το έργο σαφέστατα ΔΕΝ είναι κατάλληλο για παιδιά!

Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, αν και υπήρχαν ορισμένες υπερβολές στην υποκριτική δικαιολογιόντουσαν από την σκηνοθεσία και το στιλιζάρισμα, το οποίο ωστόσο μερικές φορές κούραζε, ιδιαίτερα μέσα στον λόγο. Σε γενικότερα πλαίσια ωστόσο άφηνε θετικές εντυπώσεις μέσα από το σύνολο της. Ευχαριστώ την ΘEATΡOΜάΝΙΑ για τις προσκλήσεις

Παρακολουθησα σημερα την παρασταση με προσκλησεις που κερδισα απο την Θεατρομανια και σας ευχαριστω πολυ! Ηταν αρκετα ενδιαφερουσα και αξιζε.

Παρακολούθησα χθες τη εν λόγω παράσταση στο Σύγχρονο θέατρο. Κατά την είσοδο μας, ένα νέφος καπνού υποδείκνυε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα παιζόταν το έργο. Αρκετά φουτουριστικά τα σκηνικά και τα κοστούμια ταίριαξαν απόλυτα με την αφήγηση και τους διαλόγους. Το έργο του Χάξλευ, επίκαιρο και προφητικό, αποτελεί πάντα ένα ερέθισμα για κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό. Στα αρνητικά κάποιες υπερβολικές ερμηνείες και το γεγονός ότι κάποιες φράσεις δεν ακούγονταν καθαρά, τουλάχιστον από το σημείο που καθόμουν (κάπου στο κέντρο και δεξιά). Ευχαριστώ τη θεατρομάνια για τη διπλή πρόσκληση.

Η παράσταση ήταν από τις πιο βαρετές που έχω δει ποτέ. Κυρίως πλαισιωμένη από κραυγές και στηριγμένο σε ακατανόητη σκηνοθεσία. Το μόνο ενδιαφέρον κομμάτι της παράστασης ήταν η μουσική και τα σκηνικά. Ευχαριστώ σε κάθε περίπτωση τη Θεατρομάνια για τις προσκλήσεις.

Παρακολούθησα χθες 7-3-2016 την παράσταση και έχω να επισημάνω ότι πρόκειται για ένα έργο το σενάριο του οποίου είναι δυνατό αλλά η ερμηνεία των ηθοποιών ώρες ώρες δεν το ανέδειξε. Με λίγες εξαιρέσεις, η υπερβολική τάση να δειχθεί ένα σύμπαν έξω από τα ανθρώπινα πλαίσια ήταν το σημείο που χωλαίνει στην παράσταση. Πέραν του προφανούς όμως, η όλη ιστορία δεν μου φάνηκε ότι αναφέρεται σε ένα εξωπραγματικό κόσμο. Αντιθέτως, η παράσταση έθιξε ζητήματα του σύγχρονου κόσμου μεταφέροντας τα σε έναν εξωπραγματικό. Η διάκριση μεταξύ των ανθρώπων, η διαφορετικότητα, η τελειομανία, η υπακοή σε προκαθορισμένους κανόνες αλλά ταυτόχρονα και η αδυναμία των ατόμων να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αντισταθούν στην κουλτούρα της μάζας και σε ότι συνιστά γενικά αποδεκτό, είναι ζητήματα που απασχολούσαν πάντα την τέχνη και στη συγκεκριμένη παράσταση. Αν εστιάσει κάποιος στο λόγο -που είναι τελικά η ουσία του θεάτρου- και να ξεφύγει από την αποκλειστική λειτουργία της εικόνας -που είναι σημαντική αλλά όχι μοναδική- θα αντιληφθεί πόσο υπέροχη είναι η παράσταση και πόσα μηνύματα περνάει. Στα θετικά στοιχεία συγκαταλέγεται και ο χώρος του θεάτρου καθώς και η σκηνοθεσία. Όταν τελείωσε η παράσταση, είπα αστειευόμενη στην παρέα μου "είναι μια παράσταση που σε είκοσι χρόνια θα λέμε ότι την είδαμε, αλλά μέχρι τότε δε θα το λέμε σε κανέναν''. Σε κάθε περίπτωση, ευχαριστώ πολύ τη Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

Παρακολούθησα την παράσταση μετά από πρόσκληση που κέρδισα σε διαγωνισμό της Θεατρομάνια, μαζί με άτομο που είχε διαβάσει το βιβλίο. Γνώριζα από πριν τη πλοκή σε γενικές γραμμές.

Είχε ενδιαφέρον το γεγονός ότι η διάκριση των δύο κόσμων του έργου ήταν σαφής, ενώ το ίδιο σαφές ήταν και το αναπόδραστο των χαρακτήρων από αυτούς του κόσμους όπου κατοικούν, που ίσως κι οδηγεί το έργο σε τέτοια -τραγική;- κατάληξη.
Γενικά νομίζω ότι ξεχαστήκαμε αρκετά από τον κόσμο στον οποίο ζούμε τώρα, με τα ταμπού του και τις δικές του ηθοπλαστικές κοινωνικές συμπεριφορές. Ενώ με τη λήξη του έργου μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε στοιχεία γύρω μας που ανήκουν και στους δύο κόσμους του έργου, να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα το παρόν σύστημα στο οποίο ζούμε και να σκεφτούμε μήπως θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Να εφεύρουμε νέες ηθικοπλαστικές θεωρήσεις και νέα συστήματα με λίγη φαντασία. Θεωρώ ότι είχε δωθεί συν των άλλων και πολιτική οπτική στο έργο, που είχε ενδιαφέρον. Σκηνογραφικά υπήρχε ομοιομορφία κοστουμιών σε κάθε κόσμο και λιτότητα, που κατά τη γνώμη μου έδωσε παρά αφαίρεσε από το έργο. Επίσης η αξιοποίηση όλης της σκηνής, ακόμη και των σκαλωσιών έδινε κάτι από γιγαδιαστάσεις και βοηθούσε στην πιο ξεκούραστη παρουσίαση και βίωση του κατεστημένου με το οποίο καταπιάνεται. Δεν υπήρχε κάποιο ταμπού στις ερμηνείες. Όμως σύμφωνα με τον αναγνώστη του βιβλίου είχαν αποδοθεί περισσότερο ως καρικατούρες εν αντιθέσει με το βιβλίο. Σαν αποτέλεσμα υπήρχε η παρεμβολή του φίλτρου της κρίσης του έργου από τους συντελεστές που το παρουσιάζουν, μεταξύ του έργου και των θεατών, πράγμα που δεν κάνει ο συγγραφέας του. Ουσιαστικά οι θεατές δεν σκέφτονται το ίδιο όσον αφορά τους χαρακτήρες.
Από την άλλη, μιας και το έργο δεν έχει ανέβει στο θεάτρο παγκόσμια μέχρι τώρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μία καλή προσπάθεια, η οποία αποτελεί καλή αφορμή για να έρθουν κι άλλοι άνθρωποι σε επαφή με αυτό. Μετά την παράσταση, έχω ένα ακόμη κίνητρο για να διαβάσω το βιβλίο, αλλά και να σκεφτώ αυτό με το οποίο καταπιάνεται. Περιμένουμε να δούμε πώς μπορεί να βελτιωθεί, γιατί είναι αξιόλογη προσπάθεια.

Ευχαριστουμε τη Θεατρομανια.Συμπαθητική η παράσταση

Η θεατρική μεταφορά βιβλίων αποτελεί πάντα ένα δύσκολο εγχείρημα στο θέατρο. Ωστόσο η μεταφορά κλασσικών έργων επιστημονικής φαντασίας όπως το ''Brave new world'' του Άλντους Χάξλεϋ είναι ένας Γολγοθάς από μόνο του. Αυτό αποδείχτηκε από την πολύ μέτρια παράσταση που παρακολούθησα χτες στο Σύγχρονο Θέατρο. Δυστυχώς δεν έχω διαβάσει ακόμα το κλασσικό αυτό βιβλίο με αποτέλεσμα να δυσκολευτώ πάρα πολύ από τη δύσκολη πλοκή του έργου. Η διασκευή ήταν κάκιστη πράγμα που νομίζω ήταν το σημαντικότερο σφάλμα της συγκεκριμένης παράστασης. Ωστόσο ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η παράσταση απευθυνόταν μόνο στους αναγνώστες του λογοτεχνικού έργου τότε δε βρίσκω κανένα απολύτως λόγο για το ανέβασμα αυτής της παράστασης εκτός από καθαρή επιτήδευση. Οι ηθοποιοί ήταν όλοι τους μέτριοι εώς κακοί, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω καμία ερμηνεία ανάμεσα στους αρκετούς συντελεστές του έργου. Θετικό της παράστασης το αφαιρετικό σκηνικό το οποίο απέδιδε τέλεια τον κόσμο του βιβλίου και η πολύ καλή κίνηση και χορογραφία των ηθοποιών. Η σκηνοθεσία της Δήμητρας Ταμπάση είχε άποψη και παρουσίαζε αρκετό ενδιαφέρον, ωστόσο χανόταν στην ακατανόητη διασκευή (επίσης της ίδιας). Ωστόσο, όπως τόνισα και πριν δεν έχω διαβάσει το βιβλίο. Μπορεί η συγκεκριμένη παράσταση να έπιασε απόλυτα το νόημα και το ύφος του συγγραφέα. Όμως αν ένα δραματοποιημένο μυθιστόρημα απευθύνετε μόνο στους αναγνώστες του έργου αφήνοντας απέξω αυτούς που δεν το έχουν διαβάσει τότε πραγματικά δε βρίσκω κανένα νόημα στο όλο εγχείρημα. Μία παράσταση που επιχείρησε κάτι πολύ δύσκολο και η οποία δυστυχώς θα ξεχαστεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Η πρεμιέρα ξεκίνησε με καθυστέρηση μίας ώρας και ενός τετάρτου λόγω άλλης προγραμματισμένης εκδήλωσης από το θέατρο νωρίτερα. Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζω κάτι τέτοιο στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ παραστάσεις... Ξεπερνώντας την δυσάρεστη αυτή εμπειρία μας δώθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα σύγχρονο φουτουριστικό έργο με αρκετά μυνήματα από μια φρέσκια και όλο ζωντάνια ομάδα ηθοποιών. Υπήρχαν ενδιαφέρουσες σκηνοθετικές προσεγγίσεις όπως η επιβλητική είσοδος του αφηγητή στην έναρξη του έργου αλλά και κάποιες επαναλαμβανομενες εμμονές που αποδυνάμωναν το συνολικό αποτέλεσμα. Ευχαριστούμε πολύ για τις προσκλήσεις ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ 🙂

Παρακολουθήσαμε τη πρεμιέρα της παράστασης. Θα χωρίσω την κριτική μου σε τρία μέρη.
Τα εύκολα πρώτα. Πολύ ωραία σκηνή μεγάλων διαστάσεων, με περιστρεφόμενο πάτωμα και ασανσέρ. Άνετα καθίσματα και θέαση απρόσκοπτη από όλα τα σημεία του θεάτρου. Σκηνή που μπορεί να φιλοξενήσει ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ θελήσει ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ θίασος..
Η επιλογή του έργου πολύ καλή από έναν συγγραφέα παρεξηγημένο για πολλούς αλλά ατμοσφαιρικό, προφητικό, γλαφυρό και με ιδιαίτερη πένα. Οι ηθοποιοί κάνανε τα πάντα για να αποδώσουν το κείμενο σύμφωνα με τις σκηνοθετικές οδηγίες (φαντάζομαι).
Το έργο τώρα. Βαρετό και χωρίς να πιάσει το ύφος του συγγραφέα. Συχνά κάνει κοιλιά και στηρίζεται σε ανούσιες κραυγές. Το θέμα του έργου σου αφήνει περιθώριο να δημιουργήσεις και να περάσεις μηνύματα. Αυτό που είδαμε απείχε πολύ από το στόχο του. Η προσπάθεια λοιπόν μόνο δεν αρκεί για να μεταφερθεί η άποψη και η φαντασία του συγγραφέα στο σανίδι. Το έργο του συγγραφέα έχει πολιτικά μηνύματα και κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις που στο θεατρικό πέρασαν επιδερμικά και χωρίς έμφαση και από κύρια χαρακτηριστικά του έργου έγιναν δευτερεύοντα.
Παρ' όλα αυτά οποιοδήποτε θεατρικό με οποιαδήποτε κριτική πιστεύω ότι σου αφήνει μόνο κέρδος και σίγουρα οι ηθοποιοί και όλοι οι συντελεστές κουράζονται πολύ για να φτάσουν στο τελικό αποτέλεσμα. Ευχαριστούμε πολύ λοιπόν τη ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για τις προσκλήσεις.