Η Αρκούδα

Η διακριτική σάτιρα και η κωμικοτραγική ανθρώπινη κατάσταση είναι τα θεμελιώδη υλικά στα έργα του Τσέχωφ. «Η Αρκούδα: Ένα Αστείο σε Μια Πράξη», ή «Η Αρκούδα» έκανε πρεμιέρα στη Μόσχα το 1888 και η υποδοχή ήταν ενθουσιώδης.

Ο ίδιος ο Τσέχωφ το αντιμετώπιζε με αθωότητα και αυτοσαρκασμό. Γράφει σε ένα φίλο του: «Απλά για να σκοτώσω την ώρα μου, έγραψα ένα μικρό ασήμαντο βοντβίλ (vaudeville) σε ύφος γαλλικό που ονομάζεται «Η Αρκούδα». Αλίμονο! Εάν αντιληφθούν στους «Μοντέρνους Καιρούς» ότι γράφω «vaudeville» θα με εξοστρακίσουν. Τι να κάνω; Σχεδιάζω κάτι βαρυσήμαντο και προκύπτει τρα-λα-λα! Παρά τις απόπειρές μου για σοβαρότητα, αποτέλεσμα μηδέν· με εμένα κάθε τι σημαντικό μεταμορφώνεται σε ασήμαντο.»

Όσο ζούσε ο Τσέχωφ, το έργο γνώρισε πολλές πρεμιέρες με μεγάλη επιτυχία. Μετά το θάνατο του, «Η Αρκούδα» διασχίζει τα ρωσικά σύνορα. Το 1911 παίζεται στο Λονδίνο και το 1915 στη Νέα Υόρκη. Το 1935 ο σκηνοθέτης και θεατρικός παραγωγός, Μέγιεργκολντ (Vsevolod Meyerhold) ανεβάζει την παράσταση «33 Λιποθυμικά Επεισόδια». Για πρώτη φορά παίζονται μαζί επί σκηνής «Η Επέτειος», «Η Αρκούδα» και «Η Πρόταση Γάμου». Από τότε μέχρι σήμερα «Η Αρκούδα» επιμένει να αναβιώνει στο θεατρικό σανίδι, συνήθως σε συνδυασμό με άλλα μονόπρακτα του Τσέχωφ, γνωρίζοντας αναρίθμητες αποδόσεις και διασκευές.

Συντελεστές της Παράστασης:
Απόδοση Κειμένου: Νικόλας Σπανός
Σκηνοθεσία : Νικόλας Σπανός
Ερμηνεύουν: Γκριγκόρι Στεπάνοβιτς Σμιρνόφ: Μιχάλης Ζαχαρίας, Έλενα Ιβάνοβνα Πόποβα: Κατερίνα Τσακανάκη, Λουκάς: Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Μουσική: Θέμης Τέλογλου
Σκηνικά-κοστούμια: Βασιλική Σπανού
Φωτισμοί: Πολυδεύκης Κυρλίδης
Φωτογραφίες: Σπύρος Παναγιωτόπουλος

http://e-arkouda.blogspot.gr/